MEMORIE VAN TOELICHTING

Nadere regelgeving:
- Algemeen inkomensbesluit socialezekerheidswetten
- Bekendmaking op grond van de Wet beperking export uitkeringen 2003
- Besluit aanwijzing registraties gezamenlijke huishouding 1998
- Besluit beleidsregels SVB afwijking ingangsdatum uitkering
- Besluit ex artikel 66a Anw
- Besluit extramurale vrijheidsbeneming en sociale zekerheid
- Besluit regels export uitkeringen
- Besluit tegemoetkoming Anw-ers
- Besluit uitbreiding en beperking kring verzekerden volksverzekeringen 1999
- Boetebesluit socialezekerheidswetten
- Controlevoorschriften Anw
- Maatregelenbesluit socialezekerheidswetten
- Regeling aanwijzing ontwikkelingsorganisaties 2011
- Regeling aanwijzing volkenrechtelijke organisaties in Nederland
- Regeling klokuren 2010
- Regeling op grond van Besluit ex artikel 66a Anw
- Regeling tenuitvoerlegging bestuurlijke boeten en terugvordering onverschuldigde betalingen
- Regeling terugvordering geringe bedragen
- Regeling uitbetaling vakantie-uitkering
- Regeling uitbreiding werkingssfeer Regeling aanwijzing ontwikkelingsorganisaties BEU 2002
- Regeling vaststelling gemiddeld premiepercentage voor de Werkloosheidswet dat ten gunste komt van het wachtgeldfonds
- Regeling vermoedelijk overlijden
- Regeling woonlandbeginsel in de sociale zekerheid 2012
- Reglement justitiële jeugdinrichtingen

Vervallen nadere regelgeving:
- Bekendmaking op grond van de Wet beperking export uitkeringen 2001 (vervallen)
- Besluit invordering boeten en onverschuldigd betaalde bedragen AOW, Anw en AKW (vervallen)
- Besluit koranonderwijs AKW/Anw (vervallen)
- Besluit vaststelling rekenpremie wachtgeldfondsen (vervallen)
- Besluit vrijwillige verzekering AOW en Anw 2001 (vervallen)
- Besluit vrijwillige verzekering AOW en Anw voor in de Europese Unie wonende uitkeringsgerechtigden (vervallen)
- Inkomens- en samenloopbesluit Anw (vervallen)
- Maatregelbesluit Anw (vervallen)
- Regeling aanwijzing ontwikkelingsorganisaties 2005 (vervallen)
- Regeling aanwijzing ontwikkelingsorganisaties BEU 2002 (vervallen)
- Regeling klokuren 1998 (vervallen)
- Regeling vaststelling rekenpremies Ziektewet en wachtgeldfondsen (vervallen)

Relevante overige regelgeving:
- Besluit beleidsregels SVB 2010
- Besluit internationale taken Sociale Verzekeringsbank
- Regeling vergoeding uitvoeringskosten reïntegratie niet-uitkeringsgerechtigden en Anw-ers (vervallen)
- Tijdelijke regeling tegemoetkoming Anw-ers (vervallen)
- Wet beperking export uitkeringen
- Wet beslistermijnen sociale verzekeringen

Inhoudsopgave Anw

Parlementaire behandeling:
Kamerstukken II 1994-1995, 1995-1996, 24 169.
Handelingen II 1995-1996, blz. 389-400, 403-439, 500-544, 564-573, 595-598.
Kamerstukken I 1995-1996, 24 169 (45, 45a, 45b, 45c, 45d, 45e, 45f).
Handelingen I 1995-1996, zie vergadering d.d. 20 december 1995.

Geschiedenis:
Staatsblad 1995, 690;  Staatsblad 1995, 691;  Staatsblad 1995, 696;  Staatsblad 1996, 134;  Staatsblad 1996, 248;  Staatsblad 1996, 369;  Staatsblad 1996, 478;  Staatsblad 1997, 33;  Staatsblad 1997, 96;  Staatsblad 1997, 660;  Staatsblad 1997, 773;  Staatsblad 1997, 789;  Staatsblad 1997, 794;  Staatsblad 1998, 203;  Staatsblad 1998, 278;  Staatsblad 1998, 267;  Staatsblad 1998, 377;  Staatsblad 1998, 742;  Staatsblad 1999, 185;  Staatsblad 1999, 250;  Staatsblad 1999, 543;  Staatsblad 1999, 564;  Staatsblad 1999, 594;  Staatsblad 1999, 595;  Staatsblad 2000, 496;  Staatsblad 2000, 593;  Staatsblad 2001, 67;  Staatsblad 2000, 571;  Staatsblad 2000, 627;  Staatsblad 2001, 128;  Staatsblad 2001, 212;  Staatsblad 2001, 481;  Staatsblad 2001, 568;  Staatsblad 2001, 625;  Staatsblad 2001, 692;  Staatsblad 2003, 376;  Staatsblad 2003, 524;  Staatsblad 2003, 544;  Staatsblad 2004, 306;  Staatsblad 2005, 37;  Staatsblad 2004, 717;  Staatsblad 2004, 728;  Staatsblad 2005, 192;  Staatsblad 2005, 525;  Staatsblad 2005, 530;  Staatsblad 2005, 573;  Staatsblad 2005, 710;  Staatsblad 2005, 708;  Staatsblad 2005, 713;  Staatsblad 2005, 718;  Staatsblad 2006, 559;  Staatsblad 2006, 644;  Staatsblad 2006, 697;  Staatsblad 2007, 305;  Staatsblad 2007, 555;  Staatsblad 2008, 510;  Staatsblad 2009, 384;  Staatsblad 2009, 265;  Staatsblad 2009, 390;  Staatsblad 2009, 282;  Staatsblad 2009, 318;  Staatsblad 2009, 542;  Staatsblad 2009, 580;  Staatsblad 2009, 596;  Staatsblad 2010, 74;  Staatsblad 2010, 350;  Staatsblad 2010, 840;  Staatsblad 2010, 838;  Staatsblad 2010, 867;  Staatsblad 2011, 9;  Staatsblad 2011, 231;  Staatsblad 2011, 288;  Staatsblad 2011, 618;  Staatsblad 2012, 2;  Staatsblad 2011, 647;  Staatsblad 2011, 645;  Staatsblad 2011, 650;  Staatsblad 2012, 198;  Staatsblad 2012, 361;  Staatsblad 2012, 657;  Staatsblad 2012, 462;  Staatsblad 2012, 463;  Staatsblad 2012, 682;  Staatsblad 2013, 115.

WET van 21 december 1995, Stb. 1995, 690, tot regeling van een verzekering voor nabestaanden (Algemene nabestaandenwet). Inwerkingtreding: 1 juli 1996 (Stb. 1996, 305), zie artikel 96.

     WIJ BEATRIX, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz. enz. enz.

     Allen, die deze zullen zien of horen lezen, saluut! doen te weten:
     Alzo Wij in overweging genomen hebben, dat het wenselijk is de Algemene Weduwen- en Wezenwet te vervangen door een nabestaandenverzekering, waarin rekening wordt gehouden met maatschappelijke ontwikkelingen van de laatste decennia;
     Zo is het, dat Wij, de Raad van State gehoord, en met gemeen overleg der Staten-Generaal, hebben goedgevonden en verstaan, gelijk Wij goedvinden en verstaan bij deze:

HOOFDSTUK  1

Begripsbepalingen

Art. 1. [Begripsbepalingen]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995;  Stb. 1996, 369;  Stb. 1997, 789 + bis + bis;  Stb. 1998, 203;  Stb. 1998, 377;  Stb. 1999, 595;  Stb. 2000, 496;  Stb. 2001, 128;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2004, 306;  Stb. 2005, 37;  Stb. 2010, 838;  Stb. 2011, 9;  Stb. 2012, 361;  Stb. 2013, 115]
In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:
a. Onze Minister: Onze Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid;
b. premie voor de volksverzekeringen: de premie voor de volksverzekeringen, bedoeld in de Wet financiering sociale verzekeringen;
c. de Sociale verzekeringsbank: de Sociale verzekeringsbank, genoemd in hoofdstuk 6 van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen;
d. nabestaande: de echtgenoot van degene die op de dag van overlijden verzekerd is op grond van deze wet;
e. halfwees: een ongehuwd kind van wie één van beide ouders is overleden en van wie die ouder op de dag van overlijden:
1º. verzekerd was op grond van deze wet en dat als gevolg van dat overlijden nog een overlevende ouder heeft; of
2º. verzekerd was op grond van de Algemene Weduwen- en Wezenwet, zoals die wet luidde op de dag vóór inwerkingtreding van deze wet, en dat als gevolg van dat overlijden nog een overlevende ouder heeft die het kind al geruime tijd vóór het overlijden niet heeft verzorgd en opgevoed noch op substantiële wijze heeft bijgedragen in de kosten van diens levensonderhoud en dit ook na het overlijden niet doet en naar verwachting niet zal doen;
f. wezenuitkering: uitkering voor een kind dat ouderloos is geworden door het overlijden van degene die op de dag van overlijden verzekerd is op grond van deze wet;
g. lichaam: een rechtspersoon, een maat- en vennootschap, een samenwerkingsvorm zonder rechtspersoonlijkheid die met een vereniging kan worden gelijkgesteld, een onderneming van publiekrechtelijke rechtspersonen en een doelvermogen;
h. vreemdeling: hetgeen daaronder wordt verstaan in de Vreemdelingenwet 2000;
i. gezamenlijke huishouding: een gezamenlijke huishouding als bedoeld in artikel 3, tweede tot en met zesde lid;
j. hulpbehoevende: de persoon die vanwege ziekte of één of meer stoornissen van lichamelijke, verstandelijke of geestelijke aard blijvend niet in staat is een eigen huishouding te voeren daar hij dagelijks is aangewezen op intensieve zorg van anderen;
k. gezamenlijke huishouding ten behoeve van de verzorging van een hulpbehoevende:
1º. de gezamenlijke huishouding van een nabestaande met een hulpbehoevende indien de nabestaande of de overleden verzekerde een huishouding is gaan voeren met het doel de hulpbehoevende te gaan verzorgen; of
2º. de gezamenlijke huishouding van een nabestaande die hulpbehoevende is met een ander, indien de nabestaande een huishouding is gaan voeren met het doel door die ander te worden verzorgd;
l. rechtens zijn vrijheid is ontnomen: rechtens zijn vrijheid is ontnomen, behoudens de gevallen, bedoeld in de Wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen en in artikel 37, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht;
m. justitiële inrichting: een penitentiaire inrichting, een inrichting voor verpleging van terbeschikkinggestelden of een inrichting als bedoeld in artikel 1, onderdeel b, van de Beginselenwet justitiële jeugdinrichtingen;
n. vrijheidsstraf of vrijheidsbenemende maatregel: een bij onherroepelijk geworden vonnis opgelegde vrijheidsstraf of vrijheidsbenemende maatregel als bedoeld in het Wetboek van Strafrecht, behoudens de gevallen, bedoeld in artikel 37, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht;
o. continentaal plat: de exclusieve economische zone van het Koninkrijk, bedoeld in artikel 1 van de Rijkswet instelling exclusieve economische zone, voor zover deze grenst aan de territoriale zee van Nederland;
p. pensioengerechtigde leeftijd: de pensioengerechtigde leeftijd, bedoeld in artikel 7a, eerste lid, van de Algemene Ouderdomswet.

Art. 2. [Begrippen bruto- en nettominimumloon en bruto- en nettominimumvakantiebijslag]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 690;  Stb. 1996, 134;  Stb. 1996, 369;  Stb. 1997, 794;  Stb. 2000, 571;  Stb. 2005, 37;  Stb. 2004, 728;  Stb. 2005, 192;  Stb. 2005, 525;  Stb. 2005, 713;  Stb. 2009, 265;  Stb. 2011, 288;  Stb. 2011, 618;  Stb. 2011, 647 + bis + bis;  Stb. 2012, 361]
-1. In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder:
a. brutominimumloon: het in artikel 8, eerste lid, onderdeel a, van de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag bedoelde bedrag;
b. nettominimumloon: het brutominimumloon na aftrek van premies volksverzekeringen en loonbelasting. De loonbelasting en premie voor de volksverzekeringen, bedoeld in artikel 1 van de Wet financiering sociale verzekeringen, worden berekend voor een werknemer die de pensioengerechtigde leeftijd nog niet heeft bereikt, rekening houdend met uitsluitend 197,5% van de algemene heffingskorting, bedoeld in artikel 22 van de Wet op de loonbelasting 1964, over het brutominimumloon;
c. brutominimumvakantiebijslag: het bedrag waarop degene die aanspraak heeft op het brutominimumloon ingevolge artikel 15 van de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag aanspraak heeft;
d. nettominimumvakantiebijslag: het verschil tussen het bedrag dat zou zijn berekend voor een werknemer die de pensioengerechtigde leeftijd nog niet heeft bereikt indien onderdeel b wordt toegepast op het brutominimumloon verhoogd met de brutominimumvakantiebijslag, en het nettominimumloon, bedoeld in onderdeel b.
-2. Een herziening van een uitkering op grond van deze wet in verband met een wijziging van het nettominimumloon vindt plaats zonder dat dit bij beschikking is vastgesteld.
-3. De Sociale verzekeringsbank betaalt de herziene uitkering, bedoeld in het tweede lid, bij de eerstvolgende uitkeringsbetaling nadat de herziening, bedoeld in het tweede lid, heeft plaatsgevonden.
-4. Met ingang van 1 juli 2012 wordt het in het eerste lid, onderdeel b, genoemde percentage twee keer per kalenderjaar, op 1 januari en 1 juli, verlaagd met 2,5 procentpunt, tot het percentage van 100 is bereikt. Van het herziene percentage doet Onze Minister mededeling in de Staatscourant. Dit lid vervalt met ingang van 1 januari 2032.
 
 

Art. 3. [Geregistreerd partnerschap; gezamenlijke huishouding]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995;  Stb. 1997, 660 + bis;  Stb. 1997, 789;  Stb. 1998, 377;  Stb. 2009, 596]
-1. In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt gelijkgesteld met:
a. echtgenoot: geregistreerde partner;
b. huwelijk: geregistreerd partnerschap;
c. gehuwd: als partner geregistreerd;
d. de huwelijkssluiting: het aangaan van het geregistreerd partnerschap;
e. in het huwelijk treedt: een geregistreerd partnerschap aangaat.
-2. In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt als gehuwd of als echtgenoot mede aangemerkt de ongehuwde meerderjarige die met een andere ongehuwde meerderjarige een gezamenlijke huishouding voert, tenzij het betreft een bloedverwant in de eerste graad. Voor de toepassing van de eerste volzin wordt mede als ongehuwd aangemerkt degene die duurzaam gescheiden leeft van de persoon met wie hij gehuwd is.
-3. Van een gezamenlijke huishouding is sprake indien twee personen hun hoofdverblijf in dezelfde woning hebben en zij blijk geven zorg te dragen voor elkaar door middel van het leveren van een bijdrage in de kosten van de huishouding dan wel anderszins.
-4. Een gezamenlijke huishouding wordt in ieder geval aanwezig geacht indien de betrokkenen hun hoofdverblijf hebben in dezelfde woning en:
a. zij met elkaar gehuwd zijn geweest of eerder voor de toepassing van deze wet daarmee gelijk zijn gesteld;
b. uit hun relatie een kind is geboren of erkenning heeft plaatsgevonden van een kind van de één door de ander;
c. zij zich wederzijds verplicht hebben tot een bijdrage aan de huishouding krachtens een geldend samenlevingscontract; of
d. zij op grond van een registratie worden aangemerkt als een gezamenlijke huishouding die naar aard en strekking overeenkomt met de gezamenlijke huishouding, bedoeld in het derde lid.
-5. Bij algemene maatregel van bestuur wordt vastgesteld welke registraties, en gedurende welk tijdvak, in aanmerking worden genomen voor de toepassing van het vierde lid, onderdeel d. [Bargh98]
-6. Bij algemene maatregel van bestuur kunnen regels worden gesteld ten aanzien van hetgeen wordt verstaan onder het blijk geven zorg te dragen voor een ander als bedoeld in het derde lid.
-7. Onder bloedverwant in de eerste graad als bedoeld in het tweede lid wordt mede verstaan een meerderjarig aangehuwd of voormalig pleegkind van de nabestaande of een meerderjarig eigen, aangehuwd of voormalig pleegkind van de overleden verzekerde of van de persoon die met de nabestaande een gezamenlijke huishouding voert.
-8. Onder voormalig pleegkind als bedoeld in het zevende lid wordt verstaan een pleegkind waarvoor de nabestaande een pleegvergoeding ontving of ontvangt op grond van de Wet op de jeugdzorg of kinderbijslag ontving op grond van de Algemene Kinderbijslagwet.

Art. 4. [Uitbreiding begrip nabestaande]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1997, 660;  Stb. 2003, 544;  Stb. 2004, 728]
-1. In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt in afwijking van artikel 3, tweede tot en met zesde lid, onder nabestaande mede verstaan de gewezen echtgenoot van een overleden verzekerde, indien:
a. het huwelijk anders dan door de dood is ontbonden; en
b. de overleden verzekerde onmiddellijk voorafgaand aan het overlijden verplicht is levensonderhoud te verschaffen aan de gewezen echtgenoot op grond van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek krachtens een rechterlijke uitspraak of overeenkomst, vastgelegd in:
1º. een notariële akte;
2º. een akte mede ondertekend door een advocaat;
3º. een akte waarvan door de gewezen echtgenoot aannemelijk wordt gemaakt dat die tot stand is gekomen door de inzet van een bij de echtscheiding betrokken advocaat; of
4º. een document opgesteld in overleg tussen de gewezen echtgenoot en de overleden verzekerde door tussenkomst van een bemiddelaar; en
c. de gewezen echtgenoot overeenkomstig de bepalingen in deze wet recht op nabestaandenuitkering zou hebben gehad indien het overlijden plaats zou hebben gehad op de dag van ontbinding van het huwelijk anders dan door de dood.
-2. Bij ministeriële regeling kunnen nadere regels worden gesteld voor het eerste lid, onderdeel b, ten vierde.

Art. 5. [Begrippen kind en pleegkind]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1996, 369;  Stb. 2013, 115]
-1. In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt voor het recht op nabestaandenuitkering als kind aangemerkt een eigen kind, aangehuwd kind of pleegkind in de zin van de Algemene Kinderbijslagwet, dat geboren is vóór of op de dag van overlijden van de verzekerde.
-2. Voor de toepassing van het eerste lid wordt een kind van wie een vrouw zwanger is op de dag van overlijden van haar echtgenoot, op die dag als reeds geboren aangemerkt.
-3. In afwijking van het eerste lid wordt niet als kind van de nabestaande aangemerkt het kind over wie de nabestaande geen gezag heeft wegens ontzetting daarvan.
-4. In afwijking van het eerste lid wordt slechts als pleegkind van de nabestaande aangemerkt het pleegkind voor wie de nabestaande ten tijde van het overlijden van de echtgenoot zorg droeg als ware hij ouder.

Art. 6. [Begrip ingezetene]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995]
Ingezetene in de zin van deze wet is degene die in Nederland woont.

Art. 7. [Woonplaats, vestigingsplaats]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2005, 710;  Stb. 2010, 350]
-1. Waar iemand woont en waar een lichaam is gevestigd, wordt naar de omstandigheden beoordeeld. 
-2. Voor de toepassing van het eerste lid worden schepen die in Nederland hun thuishaven hebben, ten opzichte van de bemanning als deel van Nederland beschouwd.
-3. Degene die Nederland metterwoon heeft verlaten en binnen één jaar nadien metterwoon terugkeert zonder inmiddels in Aruba, Curaçao, Sint Maarten, de openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba of op het grondgebied van een andere mogendheid te hebben gewoond, wordt ook voor de duur van zijn afwezigheid geacht in Nederland te hebben gewoond.

Art. 8. [Vermoedelijk overlijden]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt met overlijden gelijkgesteld vermoedelijk overlijden. Bij ministeriële regeling wordt bepaald hoe het vermoedelijke overlijden en de dag waarop het overlijden geacht wordt te hebben plaatsgevonden, worden vastgesteld. [Rvo]

Art. 9. [Uitbreiding begrip ouderloos kind]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt mede als ouderloos aangemerkt het kind over wie de overlevende ouder geen gezag heeft wegens ontzetting daarvan.

Art. 10. [Begrip inkomen]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2001, 692;  Stb. 2010, 867 + bis]
-1. In deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt onder inkomen verstaan het inkomen van de nabestaande uit arbeid of overig inkomen.
-2. Bij algemene maatregel van bestuur wordt bepaald wat onder inkomen uit arbeid of overig inkomen als bedoeld in het eerste lid wordt verstaan. Daarbij kan tevens worden bepaald dat nader te bepalen inkomen dat gedeeltelijk, niet of niet langer wordt genoten als gevolg van gewijzigde omstandigheden of enig handelen of nalaten van betrokkene, in aanmerking wordt genomen alsof het wel volledig wordt genoten. [Ais]

Art. 11. [Begrippen arbeidsongeschikt en arbeid]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 691]
-1. Arbeidsongeschikt is degene die als rechtstreeks en objectief medisch vast te stellen gevolg van ziekte of gebreken niet in staat is om met arbeid 55% te verdienen van hetgeen gezonde personen met soortgelijke opleiding en ervaring, ter plaatse waar hij arbeid verricht of het laatst heeft verricht, of in de omgeving daarvan, met arbeid gewoonlijk verdienen.
-2. In het eerste lid wordt onder de eerstgenoemde arbeid verstaan alle algemeen geaccepteerde arbeid waartoe die persoon met zijn krachten en bekwaamheden in staat is.

Art. 12. [LBIO als medebelanghebbende]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
Bij een besluit ingevolge artikel 49 is mede belanghebbende het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen.

HOOFDSTUK  2

Kring van verzekerden

Art. 13. [Kring verzekerden]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1998, 203;  Stb. 2000, 496 + bis;  Stb. 2005, 37;  Stb. 2010, 74;  Stb. 2010, 350;  Stb. 2011, 9]
-1. Verzekerd overeenkomstig de bepalingen van deze wet is degene die:
a. ingezetene is;
b. geen ingezetene is, doch ter zake van in Nederland of op het continentaal plat in dienstbetrekking verrichte arbeid aan de loonbelasting is onderworpen.
-2. Niet verzekerd is de vreemdeling die niet rechtmatig in Nederland verblijf houdt in de zin van artikel 8, onderdeel a tot en met e en l, van de Vreemdelingenwet 2000.
-3. Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kan, in afwijking van het eerste en tweede lid, uitbreiding dan wel beperking worden gegeven aan de kring van verzekerden. [Bubkvv99]
-4. Indien een verzekerde ophoudt ingezetene te zijn, eindigt zijn verzekering, behoudens voor de toepassing van de Wet financiering sociale verzekeringen en voor zover niet reeds op hem van toepassing is een overeenkomstige regeling van Aruba, Curaçao, Sint Maarten, de openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba, van een andere mogendheid of een volkenrechtelijke organisatie, niet eerder dan zes weken na de dag met ingang waarvan hij heeft opgehouden ingezetene te zijn. Op de termijn gesteld in de eerste volzin is de Algemene termijnenwet niet van toepassing.
-5. Bij een maatregel als bedoeld in het derde lid kan worden kan worden bepaald dat bij een niet-rechtmatig verblijf in Nederland in de zin van artikel 8, onderdeel a tot en met e en l,¹ verzekerd zijn:
a. vreemdelingen die rechtmatig in Nederland arbeid verrichten dan wel hebben verricht;
b. vreemdelingen die, na rechtmatig verblijf te hebben gehouden in de zin van artikel 8, onderdeel a tot en met e en l, van de Vreemdelingenwet 2000, rechtmatig in Nederland verblijf hebben als bedoeld in artikel 8, onderdeel g of h, van de Vreemdelingenwet 2000.

1. Volgens de redactie dient na "onderdeel a tot en met e en l," te worden ingevoegd: van de Vreemdelingenwet 2000.

Art. 13a. [Uitbreiding en beperking kring verzekerden i.v.m. internationaal recht]  [Geschiedenis:  Stb. 1998, 267]
Zo nodig in afwijking van artikel 13 en de daarop berustende bepalingen:
a. wordt als verzekerde aangemerkt de persoon van wie de verzekering op grond van deze wet voortvloeit uit de toepassing van bepalingen van een verdrag of van een besluit van een volkenrechtelijke organisatie;
b. wordt niet als verzekerde aangemerkt de persoon op wie op grond van een verdrag of een besluit van een volkenrechtelijke organisatie de wetgeving van een andere mogendheid van toepassing is.

HOOFDSTUK  3

De uitkeringen

AFDELING  I

Het recht op en de hoogte van de uitkering

§ 1.  De nabestaandenuitkering

Art. 14. [Recht op nabestaandenuitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1996, 369;  Stb. 1998, 377;  Stb. 2001, 625]
-1. Recht op nabestaandenuitkering heeft de nabestaande die:
a. een ongehuwd kind heeft dat jonger is dan 18 jaar en niet tot het huishouden van een ander behoort; of
b. arbeidsongeschikt is:
1º. op en sedert de dag van overlijden van de verzekerde; of
2º. op en sedert de laatste dag van de maand waarin hij niet meer voldoet aan de voorwaarde, bedoeld in onderdeel a, en wiens arbeidsongeschiktheid na de onderscheidenlijk onder 1º en 2º bedoelde dag ten minste drie maanden voortduurt, dan wel ten aanzien van wie aannemelijk is dat de arbeidsongeschiktheid ten minste drie maanden na de vorenbedoelde dag zal voortduren; of
c. geboren is vóór 1 januari 1950.
-2. Het recht op nabestaandenuitkering gaat in op de eerste dag van de maand van overlijden van de verzekerde.
-3. Voor de nabestaande die op de dag van overlijden van de verzekerde niet voldoet aan de voorwaarde, genoemd in het eerste lid, onderdeel a, omdat het kind op het moment van overlijden tot het huishouden van een ander behoort, gaat het recht op nabestaandenuitkering in op de eerste dag van de maand waarin hij als gevolg van het overlijden wel aan die voorwaarde voldoet.
-4. Voor de nabestaande die geen recht heeft op een nabestaandenuitkering op grond van artikel 15, eerste lid, onderdeel d, gaat het recht op een nabestaandenuitkering in op de eerste dag van de maand dat hij, uiterlijk binnen zes maanden na het overlijden van de verzekerde, deze gezamenlijke huishouding niet meer voert.
-5. De Sociale verzekeringsbank kan, in afwijking van het vierde lid, een langere termijn vaststellen indien de toepassing wat de termijn van zes maanden betreft, zal leiden tot een onbillijkheid van overwegende aard.

Art. 15. [Beperking recht op nabestaandenuitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1997, 96;  Stb. 1997, 794;  Stb. 1998, 377;  Stb. 2012, 2;  Stb. 2012, 361;  Stb. 2012, 657]
-1. Geen recht op nabestaandenuitkering heeft de nabestaande:
a. wiens echtgenoot is overleden binnen één jaar nadat hij met die echtgenoot is gehuwd en de gezondheidstoestand ten tijde van de huwelijkssluiting zulks redelijkerwijs moest doen verwachten; of
b. indien de echtgenoot binnen één jaar na aanvang van zijn verzekering is overleden en de gezondheidstoestand ten tijde van de aanvang van de verzekering zulks redelijkerwijs moest doen verwachten; of
c. indien de echtgenoot door de nabestaande of met zijn medeplichtigheid opzettelijk van het leven is beroofd;
d. die een gezamenlijke huishouding voert, tenzij het betreft een gezamenlijke huishouding ten behoeve van de verzorging van een hulpbehoevende;
e. die al recht op een nabestaandenuitkering op grond van deze wet heeft en die nadien wederom nabestaande is geworden als gevolg van het overlijden van de hulpbehoevende met wie hij een gezamenlijke huishouding voerde ten behoeve van de verzorging van die hulpbehoevende.
-2. Bij algemene maatregel van bestuur kunnen ten aanzien van de gevallen waarin de overledene op grond van de algemene maatregel van bestuur, bedoeld in artikel 13, tweede lid, of bij of krachtens een overeenkomst of een regeling inzake sociale zekerheid die tussen Nederland en één of meer mogendheden van kracht is, ingevolge deze wet nimmer of nog geen jaar verzekerd is geweest, regels worden gesteld.
-3. Geen recht op nabestaandenuitkering ontstaat indien de echtgenoot overlijdt op of na de dag waarop de nabestaande de pensioengerechtigde leeftijd bereikt.
-4. De onderdelen a en b van het eerste lid zijn niet van toepassing indien de nabestaande, zo hij niet opnieuw zou zijn gehuwd, recht op nabestaandenuitkering zou hebben gehad.

Art. 16. [Eindiging recht op nabestaandenuitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1997, 660;  Stb. 1997, 789;  Stb. 1998, 377;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2012, 2;  Stb. 2012, 361]
-1. Het recht op nabestaandenuitkering eindigt, indien:
a. niet langer aan de voorwaarden van artikel 14, eerste lid, onderdeel a en b, wordt voldaan, tenzij de nabestaande is geboren vóór 1 januari 1950; of
b. de nabestaande in het huwelijk treedt dan wel een gezamenlijke huishouding gaat voeren anders dan ten behoeve van de verzorging van een hulpbehoevende; of
c. de nabestaande de pensioengerechtigde leeftijd bereikt.
-2. Het recht op uitkering eindigt met ingang van de eerste dag van de maand volgend op die waarin de in het eerste lid genoemde omstandigheden zich voordoen, maar in geval van onderdeel c met ingang van de dag waarop de pensioengerechtigde leeftijd wordt bereikt.
-3. Voor de nabestaande wiens uitkering op grond van het eerste lid, onderdeel b, wegens het voeren van een gezamenlijke huishouding is geëindigd, herleeft het recht op een nabestaandenuitkering met ingang van de eerste dag van de maand dat hij, uiterlijk binnen zes maanden na het eindigen van de nabestaandenuitkering, deze gezamenlijke huishouding niet meer voert.
-4. De Sociale verzekeringsbank kan, in afwijking van het derde lid, een langere termijn vaststellen indien de toepassing wat de termijn van zes maanden betreft, zal leiden tot een onbillijkheid van overwegende aard.
 
 

§ 2.  De hoogte van de nabestaandenuitkering

Art. 17. [Hoogte nabestaandenuitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1996, 369;  Stb. 1998, 377;  Stb. 1998, 742;  Stb. 2000, 571;  Stb. 2005, 525;  Stb. 2006, 644;  Stb. 2011, 288;  Stb. 2012, 198;  Stb. 2012, 361;  Stb. 2013, 115]
-1. De brutonabestaandenuitkering wordt op een zodanig bedrag vastgesteld dat nadat de over dat bedrag in te houden loonbelasting en premie voor de volksverzekeringen voor een persoon die de pensioengerechtigde leeftijd nog niet heeft bereikt, rekening houdend met uitsluitend de algemene heffingskorting, bedoeld in artikel 22 van de Wet op de loonbelasting 1964, is afgetrokken, de nettonabestaandenuitkering gelijk is aan 70% van het nettominimumloon.
-2. In afwijking van het eerste lid wordt de brutonabestaandenuitkering van de nabestaande, zolang hij een gezamenlijke huishouding ten behoeve van de verzorging van een hulpbehoevende voert, op een zodanig bedrag vastgesteld dat nadat de over dat bedrag in te houden loonbelasting en premie voor de volksverzekeringen voor een persoon die de pensioengerechtigde leeftijd nog niet heeft bereikt, rekening houdend met uitsluitend de algemene heffingskorting, bedoeld in artikel 22 van de Wet op de loonbelasting 1964, is afgetrokken, de nettonabestaandenuitkering gelijk is aan 50% van het nettominimumloon.
-3. De brutonabestaandenuitkering bedraagt voor een nabestaande die woont buiten Nederland, één van de andere lidstaten van de Europese Unie, een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte en Zwitserland, een bij ministeriële regeling vastgesteld percentage van het op grond van het eerste of tweede lid vastgestelde bedrag. Het percentage wordt zo bepaald dat het een weergave is van de verhouding tussen het kostenniveau van het land waar de nabestaande woonachtig is en dat van Nederland. Het percentage bedraagt maximaal 100. [Rwsz12]
-4. De brutonabestaandenuitkering van de nabestaande, bedoeld in artikel 4, is niet hoger dan de door de overleden verzekerde aan de nabestaande verschuldigde uitkering tot levensonderhoud van de nabestaande.

Art. 18. [Inkomstenverrekening en -vrijlating]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1998, 377;  Stb. 2003, 544;  Stb. 2010, 867;  Stb. 2011, 618;  Stb. 2012, 198;  Stb. 2012, 361;  Stb. 2013, 115]
-1. Op de nabestaandenuitkering wordt inkomen in mindering gebracht.
-2. In afwijking van het eerste lid wordt van het inkomen uit arbeid buiten aanmerking gelaten:
a. een bedrag gelijk aan 50% van het brutominimumloon; alsmede
b. voor zover het inkomen uit arbeid meer bedraagt dan het in onderdeel a bedoelde bedrag, een derde gedeelte van dat meerdere.
-3. In afwijking van het tweede lid wordt in de maand waarin de nabestaande de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt het brutominimumloon, bedoeld in het tweede lid, onderdeel a, vermenigvuldigd met de factor X/Y, waarbij:
- X staat voor het aantal dagen gelegen in de maand waarin de nabestaande de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, voordat de nabestaande deze leeftijd heeft bereikt; en
- Y staat voor het aantal dagen van de maand waarin de nabestaande de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt.
-4. Voor een nabestaande die woont buiten Nederland, één van de andere lidstaten van de Europese Unie, een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte en Zwitserland, wordt, in afwijking van het tweede lid, een bij ministeriële regeling vastgesteld percentage van het op grond van dat lid vastgestelde bedrag buiten aanmerking gelaten. Het percentage wordt zo bepaald dat het een weergave is van de verhouding tussen het kostenniveau van het land waar de nabestaande woonachtig is en dat van Nederland. Het percentage bedraagt maximaal 100. [Rwsz12]

Art. 19. [Herziening nabestaandenuitkering bij wijziging inkomen]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1996, 369;  Stb. 2013, 115]
De nabestaandenuitkering wordt bij wijziging van het inkomen herzien. Deze herziening gaat in op de eerste dag van de maand waarin die wijziging zich voordoet.

Art. 20. [Nadere regelgeving samenloop met buitenlandse uitkeringen]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2001, 692;  Stb. 2010, 350;  Stb. 2010, 867]
Bij algemene maatregel van bestuur kunnen regels worden gesteld voor samenloop van uitkering ingevolge deze wet met uitkering aan nagelaten betrekkingen ingevolge de wetgeving van Aruba, Curaçao, Sint Maarten, de wetgeving van Nederland ten behoeve van de openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba, van een andere mogendheid of van een volkenrechtelijke organisatie. [Ais]

Art. 21. [Korting op pensioenregeling wegens verhoging nabestaandenuitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2013, 115]
-1. Indien in een pensioenregeling van een pensioenfonds of van een werkgever bepalingen zijn of worden opgenomen krachtens welke op enigerlei wijze geheel of gedeeltelijk met een uitkering ingevolge dit hoofdstuk rekening wordt gehouden, dient bij de toepassing van deze bepalingen in acht te worden genomen dat een verhoging van de uitkering ingevolge deze wet als gevolg van de artikelen 17, 25 en 29, welke plaatsvindt na ingang van een pensioen of na het verkrijgen van een recht op uitgesteld pensioen, buiten beschouwing blijft.
-2. Het eerste lid is niet van toepassing op pensioenregelingen waarin bepalingen zijn opgenomen volgens welke een uitkering ingevolge deze wet en de premievrije aanspraken of het pensioen van die regeling tezamen na beëindiging van de actieve deelneming jaarlijks ten minste worden verhoogd met het percentage van de in het eerste lid bedoelde verhoging van de uitkering of het percentage van de loon- of prijsontwikkeling.

§ 3.  De halfwezenuitkering

Art. 22. [Recht op halfwezenuitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1996, 369;  Stb. 1997, 789;  Stb. 2001, 128;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2013, 115]
-1. Recht op halfwezenuitkering heeft de nabestaande die een halfwees heeft jonger dan 18 jaar die niet tot het huishouden van een ander behoort.
-2. Voor de toepassing van deze paragraaf en paragraaf 4 van deze afdeling alsmede van de afdelingen II en III van dit hoofdstuk wordt, in afwijking van hoofdstuk 1, onder nabestaande verstaan: de ouder van een halfwees of de persoon die als ware hij ouder zorg draagt voor een halfwees die tot zijn huishouden behoort.
-3. Het recht op halfwezenuitkering gaat in op de eerste dag van de maand waarin aan de voorwaarden, bedoeld in het eerste en tweede lid, wordt voldaan.
-4. Ten aanzien van het overlijden van één van beide ouders van één of meer kinderen bestaat per huishouding slechts recht op één halfwezenuitkering ten aanzien van dit kind of deze kinderen voor één nabestaande. Ingeval sprake is van meer dan één nabestaande binnen één huishouding die een aanvraag doet voor een halfwezenuitkering ten aanzien van dit kind of deze kinderen, bepaalt de Sociale verzekeringsbank welke nabestaande in aanmerking komt voor het recht op halfwezenuitkering.

Art. 23. [Beperking recht op halfwezenuitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2012, 657;  Stb. 2013, 115]
-1. Geen recht op halfwezenuitkering bestaat, indien:
a. de verzekerde binnen één jaar na aanvang van zijn verzekering is overleden en de gezondheidstoestand ten tijde van de aanvang van de verzekering zulks redelijkerwijs moest doen verwachten; of
b. de verzekerde door de nabestaande of met zijn medeplichtigheid opzettelijk van het leven is beroofd.
-2. Bij algemene maatregel van bestuur kunnen ten aanzien van de gevallen waarin de overledene op grond van de algemene maatregel van bestuur, bedoeld in artikel 13, tweede lid, of bij of krachtens een overeenkomst of een regeling inzake sociale zekerheid die tussen Nederland en één of meer mogendheden van kracht is, ingevolge deze wet nimmer of nog geen jaar verzekerd is geweest, regels worden gesteld.

Art. 24. [Eindiging recht op halfwezenuitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1996, 369;  Stb. 1997, 33;  Stb. 1998, 377;  Stb. 2012, 2;  Stb. 2013, 115]
-1. Het recht op halfwezenuitkering eindigt met ingang van de eerste dag van de maand volgend op die:
a. waarin niet langer aan de voorwaarden voor het verkrijgen van een halfwezenuitkering, bedoeld in artikel 22, eerste en tweede lid, wordt voldaan; of
b. waarin de halfwees de leeftijd van 18 jaar bereikt.
-2. Het recht op halfwezenuitkering eindigt met ingang van de dag waarop de nabestaande een bruto-ouderdomspensioen voor de ongehuwde pensioengerechtigde als bedoeld in artikel 9, eerste lid, onderdeel c, van de Algemene Ouderdomswet ontvangt.
-3. Het recht op halfwezenuitkering eindigt wanneer de halfwees wordt geadopteerd door de echtgenoot van de ouder met ingang van de dag waarop de uitspraak in kracht van gewijsde is gegaan.

§ 4.  De hoogte van de halfwezenuitkering

Art. 25. [Hoogte halfwezenuitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1998, 377;  Stb. 2000, 571;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2003, 544;  Stb. 2005, 525;  Stb. 2006, 644;  Stb. 2011, 288;  Stb. 2012, 198;  Stb. 2012, 361;  Stb. 2013, 115]
-1. De brutohalfwezenuitkering wordt op een zodanig bedrag vastgesteld dat nadat de over dat bedrag in te houden loonbelasting en premie voor de volksverzekeringen voor een persoon die de pensioengerechtigde leeftijd nog niet heeft bereikt, rekening houdend met uitsluitend de algemene heffingskorting, bedoeld in artikel 22 van de Wet op de loonbelasting 1964, en de alleenstaandeouderkorting, bedoeld in artikel 8.15 van de Wet inkomstenbelasting 2001, is afgetrokken, de nettohalfwezenuitkering gelijk is aan 20% van het nettominimumloon.
-2. De brutohalfwezenuitkering ten behoeve van een halfwees die woont buiten Nederland, één van de andere lidstaten van de Europese Unie, een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte en Zwitserland, bedraagt een bij ministeriële regeling vastgesteld percentage van het op grond van het eerste lid vastgestelde bedrag. Het percentage wordt zo bepaald dat het een weergave is van de verhouding tussen het kostenniveau van het land waar de halfwees woonachtig is en dat van Nederland. Het percentage bedraagt maximaal 100. [Rwsz12]
-3. Indien een nabestaande recht heeft op een halfwezenuitkering ten aanzien van het overlijden van één van beide ouders ten behoeve van twee of meer kinderen waarvan er ten minste één woonachtig is in Nederland, één van de andere lidstaten van de Europese Unie, een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte of Zwitserland, bedraagt de brutohalfwezenuitkering het op grond van het eerste lid vastgestelde bedrag.
-4. Indien een nabestaande recht heeft op een halfwezenuitkering ten aanzien van het overlijden van één van beide ouders ten behoeve van twee of meer kinderen die woonachtig zijn in verschillende landen, waarvoor op grond van het tweede lid percentages zijn vastgesteld bij ministeriële regeling, bedraagt de brutohalfwezenuitkering het hoogste van die vastgestelde percentages van het op grond van het eerste lid vastgestelde bedrag.
-5. Op de halfwezenuitkering ten behoeve van de halfwees, bedoeld in artikel 1, aanhef en onder e, onder 2º, wordt de financiële bijdrage die de overlevende ouder betaalt of op grond van een rechterlijke uitspraak in verband met zijn onderhoudsplicht als bedoeld in Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek dient te betalen in mindering gebracht. De Sociale verzekeringsbank kan hiertoe zelf een onderzoek instellen. Indien de toepassing van de eerste zin tot een onbillijkheid van overwegende aard leidt, kan de Sociale verzekeringsbank hiervan afzien.

§ 5.  De wezenuitkering

Art. 26. Recht op wezenuitkering  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1996, 369;  Stb. 1997, 33;  Stb. 1998, 377;  Stb. 1998, 742;  Stb. 2010, 74;  Stb. 2010, 838;  Stb. 2013, 115]
-1. Recht op een wezenuitkering heeft een kind dat door het overlijden van een verzekerde ouderloos is geworden, zolang het de leeftijd van 16 jaar nog niet heeft bereikt.
-2. Voor de toepassing van het eerste lid wordt met een kind dat de leeftijd van 16 jaar nog niet heeft bereikt, gelijkgesteld:
a. een kind van 16 of 17 jaar ten aanzien van wie is voldaan aan de verplichtingen, bedoeld in de artikelen 2, eerste lid, en 4a, eerste lid, van de Leerplichtwet 1969, dan wel één van de vrijstellingen van die verplichtingen op grond van die wet van toepassing is; [BkAA]
b. een kind van 16 of 17 jaar dat na het behalen van een startkwalificatie als bedoeld in artikel 1, onderdeel f, van de Leerplichtwet 1969 op lichamelijke of psychische gronden niet geschikt is om tot een school onderscheidenlijk een instelling te worden toegelaten dan wel een vervolgstudie volgt;
c. een kind van 18 jaar of ouder, doch jonger dan 21 jaar, dat als leerling of deelnemer staat ingeschreven bij een school of instelling als bedoeld in artikel 4a van de Leerplichtwet 1969 en deze geregeld bezoekt of een vervolgstudie volgt;
d. een ongehuwd kind van 16 jaar of ouder doch jonger dan 21 jaar, dat een startkwalificatie als bedoeld in artikel 1, onderdeel f, van de Leerplichtwet 1969 heeft behaald dan wel op wie één van de vrijstellingen als bedoeld in onderdeel a van toepassing zijn geweest of zouden zijn geweest en wiens voor werkzaamheden beschikbare tijd grotendeels in beslag wordt genomen door het verzorgen van zijn huishouden, waartoe overigens ten minste één kind dat recht heeft op wezenuitkering behoort.
-3. Voor de toepassing van het tweede lid, onderdeel d, wordt mede als ongehuwd aangemerkt het kind dat een gezamenlijke huishouding voert met een hulpbehoevende indien de overledene vóór diens overlijden een huishouden met de hulpbehoevende is gaan voeren met het doel de hulpbehoevende te gaan verzorgen of indien het kind na het overlijden van de verzekerde een huishouding is gaan voeren met een hulpbehoevende met het doel de hulpbehoevende te gaan verzorgen.
-4. Het recht op wezenuitkering gaat in op de eerste dag van de maand waarin het kind ouderloos is geworden en aan de voorwaarden, bedoeld in het tweede lid, wordt voldaan.
-5. Bij ministeriële regeling kunnen nadere regels worden gesteld ter uitvoering van het tweede lid.

Art. 26a. Overgangsbepaling wezenuitkering kind van 16 jaar of ouder  [Geschiedenis:  Stb. 2010, 74]
Artikel 26, zoals dat artikel luidde op de dag voorafgaande aan de inwerkingtreding van artikel III, onderdeel B, van de Wet van 4 februari 2010 tot wijziging van de Algemene Kinderbijslagwet en de Algemene nabestaandenwet in verband met aanpassing aan de invoering van een kwalificatieplicht in de Leerplichtwet 1969 en het aanbrengen van een aantal vereenvoudigingen in de Algemene Kinderbijslagwet alsmede enkele andere aanpassingen van die wet (Stb. 2010, 74), blijft van toepassing op het kind dat vóór 1 oktober 2009 de leeftijd van 16 jaar heeft bereikt. [Rk10]

Art. 27. [Beperking recht op wezenuitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2012, 657]
-1. Geen recht op wezenuitkering bestaat, indien:
a. de verzekerde binnen één jaar na aanvang van zijn verzekering is overleden en de gezondheidstoestand ten tijde van de aanvang van de verzekering zulks redelijkerwijs moest doen verwachten; of
b. de verzekerde door het ouderloos kind of met zijn medeplichtigheid opzettelijk van het leven is beroofd.
-2. Bij algemene maatregel van bestuur kunnen ten aanzien van de gevallen waarin de overledene op grond van de algemene maatregel van bestuur, bedoeld in artikel 13, tweede lid, of bij of krachtens een overeenkomst of een regeling inzake sociale zekerheid die tussen Nederland en één of meer mogendheden van kracht is, ingevolge deze wet nimmer of nog geen jaar verzekerd is geweest, regels worden gesteld.

Art. 28. [Eindiging wezenuitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
-1. Het recht op wezenuitkering eindigt met ingang van de eerste dag van de maand volgend op die waarin niet langer aan de voorwaarden voor het verkrijgen van een wezenuitkering, bedoeld in artikel 26, eerste en tweede lid, wordt voldaan.
-2. Het recht op wezenuitkering herleeft met ingang van de eerste dag van de maand waarin het kind weer aan de voorwaarden voor het verkrijgen van een wezenuitkering voldoet.
-3. Een kind wordt niet langer als ouderloos aangemerkt:
a. in geval van erkenning van het kind; of
b. wanneer het wordt geadopteerd met ingang van de dag waarop de uitspraak in kracht van gewijsde is gegaan.
-4. Ontkenning van het door erkenning ontstane vaderschap doet het recht op wezenuitkering, zo dit nog zou hebben bestaan indien geen erkenning had plaatsgevonden, herleven met ingang van de dag waarop de beschikking waarbij de ontkenning is uitgesproken in kracht van gewijsde is gegaan.
-5. Herroeping van adoptie als bedoeld in het derde lid, onderdeel b, doet het recht, zo dit nog zou hebben bestaan indien geen adoptie zou hebben plaatsgevonden, herleven met ingang van de dag waarop de uitspraak in kracht van gewijsde is gegaan.

§ 6.  De hoogte van de wezenuitkering

Art. 29. [Hoogte wezenuitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2012, 198]
-1. De brutowezenuitkering is gelijk aan een percentage van het brutobedrag behorend bij de nabestaandenuitkering, bedoeld in artikel 17, eerste lid.
-2. Het in het eerste lid bedoelde percentage bedraagt voor een kind dat op de eerste dag van een kalendermaand:
a. jonger is dan 10 jaar: 32;
b. 10 jaar of ouder doch jonger dan 16 jaar is: 48; en
c. 16 jaar of ouder doch jonger dan 21 jaar is: 64.
-3. De brutowezenuitkering bedraagt voor een kind dat woont buiten Nederland, één van de andere lidstaten van de Europese Unie, een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte en Zwitserland, een bij ministeriële regeling vastgesteld percentage van het op grond van het eerste en tweede lid vastgestelde bedrag. Het percentage wordt zo bepaald dat het een weergave is van de verhouding tussen het kostenniveau van het land waar het kind woonachtig is en dat van Nederland. Het percentage bedraagt maximaal 100. [Rwsz12]

§ 6a.  Tegemoetkoming in aanvulling op de nabestaandenuitkering, de halfwezenuitkering en de wezenuitkering

Art. 29a. [Tegemoetkoming Anw-ers]  [Geschiedenis:  Stb. 2006, 559;  Stb. 2011, 231;  Stb. 2012, 198;  Stb. 2013, 115]
-1. Degene die een nabestaandenuitkering ontvangt, heeft tevens recht op een tegemoetkoming.
-2. Degene die een halfwezenuitkering ontvangt en geen nabestaandenuitkering ontvangt als bedoeld in het eerste lid, heeft tevens recht op een tegemoetkoming.
-3. Degene die een wezenuitkering ontvangt, heeft tevens recht op een tegemoetkoming.
-4. De tegemoetkoming, bedoeld in het eerste tot en met derde lid, wordt niet beschouwd als een nabestaandenuitkering, halfwezenuitkering of wezenuitkering op grond van deze wet, behoudens voor de toepassing van afdeling II van hoofdstuk 3.
-5. Geen recht op een tegemoetkoming als bedoeld in het tweede lid bestaat voor een ongehuwde pensioengerechtigde als bedoeld in artikel 9, eerste lid, onderdeel a, van de Algemene Ouderdomswet die recht heeft op een tegemoetkoming als bedoeld in artikel 3 van de Wet mogelijkheid koopkrachttegemoetkoming oudere belastingplichtigen.
-6. Artikel 2, derde lid, is van overeenkomstige toepassing.
-7. Bij algemene maatregel van bestuur worden regels gesteld met betrekking tot de hoogte, de indexering en de wijze van betaling van de tegemoetkoming. [BtA]
-8. De tegemoetkoming bedraagt indien de nabestaande, de halfwees ten behoeve van wie de tegemoetkoming wordt ontvangen of de wees woont buiten Nederland, één van de andere lidstaten van de Europese Unie, een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte en Zwitserland, een bij ministeriële regeling vastgesteld percentage van het op grond van het eerste tot en met zevende lid vastgestelde bedrag. Het percentage wordt zo bepaald dat het een weergave is van de verhouding tussen het kostenniveau van het land waar de nabestaande, de halfwees of wees woonachtig is en dat van Nederland. Het percentage bedraagt maximaal 100. [Rwsz12]
-9. De tegemoetkoming is niet vatbaar voor beslag.

§ 7.  De vakantie-uitkering

Art. 30. [Recht op vakantie-uitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2013, 115]
Recht op vakantie-uitkering over een maand heeft degene die over die maand recht heeft op een nabestaandenuitkering, op een halfwezenuitkering of op een wezenuitkering.

§ 8.  De hoogte van de vakantie-uitkering

Art. 31. [Hoogte vakantie-uitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1998, 377;  Stb. 2000, 571;  Stb. 2005, 192;  Stb. 2013, 115]
-1. De brutovakantie-uitkering over de nabestaandenuitkering wordt zodanig vastgesteld dat de nettovakantie-uitkering over de nabestaandenuitkering gelijk is aan 70% van de nettominimumvakantiebijslag per maand.
-2. De brutovakantie-uitkering over de halfwezenuitkering wordt zodanig vastgesteld dat de nettovakantie-uitkering over de halfwezenuitkering gelijk is aan 20% van de nettominimumvakantiebijslag per maand.
-3. De brutovakantie-uitkering over de wezenuitkering bedraagt een bepaald percentage van brutobedragen vastgesteld op grond van het eerste lid.
-4. Voor de vaststelling van het in het derde lid bedoelde percentage is artikel 29, tweede lid, van overeenkomstige toepassing.

Art. 32. [Evenredige vermindering vakantie-uitkering bij vermindering nabestaandenuitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1996, 369;  Stb. 1998, 377;  Stb. 2012, 198;  Stb. 2013, 115]
-1. Indien de nabestaandenuitkering met toepassing van artikel 17, tweede, derde of vierde lid, 18 of 67 wordt verminderd dan wel anderszins op een lager bedrag wordt vastgesteld dan het bedrag, bedoeld in artikel 17, eerste lid, wordt op de vakantie-uitkering een evenredige vermindering toegepast dan wel de vakantie-uitkering evenredig verlaagd.
-2. Bij ministeriële regeling kunnen nadere regels worden gesteld voor de berekening van de vakantie-uitkering van degene wiens uitkering met toepassing van artikel 20 is verminderd en die naast de uitkering ingevolge de wetgeving van een andere mogendheid geen recht heeft op een vakantie-uitkering ingevolge die wetgeving.
-3. Indien de halfwezenuitkering met toepassing van artikel 25, tweede of vierde lid, op een lager bedrag wordt vastgesteld dan het bedrag, bedoeld in artikel 25, eerste lid, wordt de vakantie-uitkering evenredig verlaagd.
-4. Indien de wezenuitkering met toepassing van artikel 29, derde lid, op een lager bedrag wordt vastgesteld dan het bedrag, bedoeld in artikel 29, eerste en tweede lid, wordt de vakantie-uitkering evenredig verlaagd.

§ 9.  Geen recht op nabestaandenuitkering, halfwezenuitkering en wezenuitkering buiten Nederland

Art. 32a. [Beperking export uitkering]  [Geschiedenis:  Stb. 1998, 742;  Stb. 1999, 250 + bis;  Stb. 1999, 594 + bis;  Stb. 2003, 524;  Stb. 2011, 618;  Stb. 2012, 657;  Stb. 2013, 115]
-1. Geen recht op nabestaandenuitkering ontstaat voor de nabestaande indien hij op de dag van het overlijden van de verzekerde niet in Nederland woont. Geen recht op halfwezenuitkering ontstaat voor de nabestaande indien hij of de halfwees op de dag van het overlijden van de verzekerde niet in Nederland woont. Geen recht op wezenuitkering ontstaat voor het kind indien het op de dag van het overlijden van de verzekerde niet in Nederland woont.
-2. Het eerste lid is niet van toepassing indien de nabestaande, de nabestaande of de halfwees onderscheidenlijk het kind op de dag van het overlijden van de verzekerde woont in een land waarin op grond van een verdrag of een besluit van een volkenrechtelijke organisatie recht op nabestaandenuitkering, halfwezenuitkering onderscheidenlijk wezenuitkering kan bestaan.
-3. Voor de persoon, bedoeld in het eerste lid, ontstaat, onverminderd artikel 15, 23 of 27, recht op nabestaandenuitkering, halfwezenuitkering of wezenuitkering vanaf de dag dat:
a. de nabestaande in Nederland woont en hij voldoet aan een voorwaarde als bedoeld in artikel 14, eerste lid, of de voorwaarden, bedoeld in artikel 66a, tweede lid;
b. de nabestaande en de halfwees in Nederland wonen en de nabestaande voldoet aan de voorwaarden, bedoeld in artikel 22, eerste en tweede lid;
c. het kind in Nederland woont en het voldoet aan een voorwaarde als bedoeld in artikel 26, eerste en tweede lid.
-4. Het derde lid is van overeenkomstige toepassing indien de nabestaande, de nabestaande en de halfwees onderscheidenlijk het kind niet in Nederland wonen, vanaf de dag dat betrokkene in een land woont waarmee een verdrag in werking is getreden dan wel een besluit van een volkenrechtelijke organisatie van kracht is geworden, op grond waarvan recht op nabestaandenuitkering, halfwezenuitkering onderscheidenlijk wezenuitkering kan bestaan.
-5. Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kan worden bepaald dat recht op nabestaandenuitkering, halfwezenuitkering of wezenuitkering ontstaat voor: [Breu] [RaoB02]
a. de nabestaande of het kind indien de nabestaande, de halfwees of het kind werkzaamheden verricht in het algemeen belang en niet in Nederland woont;
b. de nabestaande of het kind indien de nabestaande, de halfwees of het kind in Aruba, Curaçao, Sint Maarten of de openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba woont; of
c. de gezinsleden van de in de onderdelen a of b bedoelde nabestaande of het kind.
-6. Onze Minister deelt mede in welke landen op grond van een verdrag of een besluit van een volkenrechtelijke organisatie recht op nabestaandenuitkering, halfwezenuitkering dan wel wezenuitkering kan bestaan. In deze mededeling wordt tevens opgenomen: [BB01] [BB03]
a. de vindplaats van het desbetreffende verdrag of besluit; en
b. de eventueel in dat verdrag of besluit aanwezige beperkingen.

Art. 32b. [Tijdstip eindiging en herleving uitkering bij niet wonen resp. weer wonen in Nederland]  [Geschiedenis:  Stb. 1998, 742;  Stb. 1999, 250 + bis;  Stb. 1999, 594 + bis;  Stb. 2003, 524;  Stb. 2013, 115]
-1. Het recht op nabestaandenuitkering eindigt op de eerste dag dat de nabestaande niet in Nederland woont. Het recht op halfwezenuitkering eindigt op de eerste dag dat de nabestaande of de halfwees niet in Nederland woont. Het recht op wezenuitkering eindigt op de eerste dag dat het kind niet in Nederland woont.
-2. Voor de persoon, bedoeld in het eerste lid, herleeft, onverminderd artikel 15, 23 of 27, het recht op nabestaandenuitkering, halfwezenuitkering of wezenuitkering op de dag dat:
a. de nabestaande in Nederland woont en hij voldoet aan een voorwaarde als bedoeld in artikel 14, eerste lid, of de voorwaarden, bedoeld in artikel 66a, tweede lid;
b. de nabestaande en de halfwees in Nederland wonen en de nabestaande voldoet aan de voorwaarden, bedoeld in artikel 22, eerste en tweede lid;
c. het kind in Nederland woont en het voldoet aan een voorwaarde als bedoeld in artikel 26, eerste en tweede lid.
-3. Het tweede lid is van overeenkomstige toepassing indien de nabestaande, de nabestaande en de halfwees onderscheidenlijk het kind niet in Nederland wonen, vanaf de dag dat betrokkene in een land woont waarmee een verdrag in werking is getreden dan wel een besluit van een volkenrechtelijke organisatie van kracht is geworden, op grond waarvan recht op nabestaandenuitkering, halfwezenuitkering onderscheidenlijk wezenuitkering kan bestaan.
-4. Artikel 32a, tweede, vijfde en zesde lid, is van overeenkomstige toepassing. [Breu] [RaoB02]

§ 10.  Geen recht op nabestaandenuitkering, halfwezenuitkering en wezenuitkering tijdens vrijheidsontneming en onttrekking aan vrijheidsontneming

Art. 32c. [Uitsluiting bij detentie]  [Geschiedenis:  Stb. 1999, 595;  Stb. 2010, 838;  Stb. 2013, 115]
-1. Geen recht op nabestaandenuitkering ontstaat voor de nabestaande indien hem op de dag van het overlijden van de verzekerde, dan wel op de dag na afloop van de toepassing van artikel 32e met betrekking tot dat recht op uitkering, rechtens zijn vrijheid is ontnomen. Geen recht op halfwezenuitkering ontstaat voor de nabestaande indien hem of de halfwees op de dag van het overlijden van de verzekerde, dan wel op de dag na afloop van de toepassing van artikel 32e met betrekking tot dat recht op uitkering, rechtens zijn vrijheid is ontnomen. Geen recht op wezenuitkering ontstaat voor het kind indien het op de dag van het overlijden van de verzekerde rechtens zijn vrijheid is ontnomen.
-2. Voor de persoon, bedoeld in het eerste lid, ontstaat, onverminderd artikel 15, 23 of 27, recht op nabestaandenuitkering, halfwezenuitkering of wezenuitkering vanaf de dag dat:
a. de nabestaande in vrijheid wordt gesteld en hij voldoet aan een voorwaarde als bedoeld in artikel 14, eerste lid, of de voorwaarden, bedoeld in artikel 66a, tweede lid, en onverminderd artikel 14, derde lid;
b. de nabestaande en de halfwees in vrijheid worden gesteld en de nabestaande voldoet aan de voorwaarden, bedoeld in artikel 22, eerste en tweede lid;
c. het kind in vrijheid wordt gesteld en het voldoet aan een voorwaarde als bedoeld in artikel 26, eerste en tweede lid.
-3. Het eerste lid is niet van toepassing en het tweede lid is van overeenkomstige toepassing op bij algemene maatregel van bestuur aan te wijzen categorieën personen waarbij tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf of vrijheidsbenemende maatregel buiten een justitiële inrichting plaatsvindt. [Bevsz] [Rjj]

Art. 32d. [Tijdstip eindiging en herleving uitkering bij detentie]  [Geschiedenis:  Stb. 1999, 595 + bis;  Stb. 2010, 838;  Stb. 2013, 115]
-1. Het recht op nabestaandenuitkering eindigt, indien de nabestaande rechtens zijn vrijheid is ontnomen, vanaf de dag dat deze vrijheidsontneming één maand heeft geduurd. Het recht op halfwezenuitkering eindigt, indien de nabestaande of de halfwees rechtens zijn vrijheid is ontnomen, vanaf de dag dat deze vrijheidsontneming één maand heeft geduurd. Het recht op wezenuitkering eindigt, indien het kind rechtens zijn vrijheid is ontnomen, vanaf de dag dat deze vrijheidsontneming één maand heeft geduurd.
-2. Voor de persoon, bedoeld in het eerste lid, herleeft, onverminderd artikel 15, 23 of 27, het recht op nabestaandenuitkering, halfwezenuitkering of wezenuitkering op de dag dat:
a. de nabestaande in vrijheid wordt gesteld en hij voldoet aan een voorwaarde als bedoeld in artikel 14, eerste lid, of de voorwaarden, bedoeld in artikel 66a, tweede lid, en onverminderd artikel 14, derde lid;
b. de nabestaande en de halfwees in vrijheid worden gesteld en de nabestaande voldoet aan de voorwaarden, bedoeld in artikel 22, eerste en tweede lid;
c. het kind in vrijheid wordt gesteld en het voldoet aan een voorwaarde als bedoeld in artikel 26, eerste en tweede lid.
-3. Voor de toepassing van het eerste lid worden perioden van vrijheidsontneming samengeteld indien zij elkaar met een onderbreking van minder dan vier weken opvolgen.
-4. Artikel 32c, derde lid, is van overeenkomstige toepassing.
-5. Het recht op nabestaandenuitkering respectievelijk het recht op halfwezenuitkering of het recht op wezenuitkering eindigt, in afwijking van het eerste lid, vanaf de dag dat de vrijheidsontneming ingaat, indien op de dag voorafgaande aan de vrijheidsontneming geen recht bestaat op die uitkering op grond van artikel 32f, eerste lid.

Art. 32e. [Uitsluiting bij onttrekking aan vrijheidsontneming]  [Geschiedenis:  Stb. 2010, 838;  Stb. 2013, 115]
Geen recht op nabestaandenuitkering ontstaat voor de nabestaande indien en voor zolang hij zich op de dag van het overlijden van de verzekerde en daarna onttrekt aan de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf of vrijheidsbenemende maatregel. Geen recht op halfwezenuitkering ontstaat voor de nabestaande indien en voor zolang hij of de halfwees zich op de dag van het overlijden van de verzekerde en daarna onttrekt aan de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf of vrijheidsbenemende maatregel. Geen recht op wezenuitkering ontstaat voor het kind indien en voor zolang het zich op de dag van het overlijden van de verzekerde en daarna onttrekt aan de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf of vrijheidsbenemende maatregel.

Art. 32f. [Eindiging en herleving uitkering bij onttrekking aan vrijheidsontneming]  [Geschiedenis:  Stb. 2010, 838;  Stb. 2013, 115]
-1. Het recht op nabestaandenuitkering eindigt indien de nabestaande zich onttrekt aan de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf of vrijheidsbenemende maatregel. Het recht op halfwezenuitkering eindigt indien de nabestaande of de halfwees zich onttrekt aan de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf of vrijheidsbenemende maatregel. Het recht op wezenuitkering eindigt indien het kind zich onttrekt aan de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf of vrijheidsbenemende maatregel.
-2. Voor de persoon, bedoeld in het eerste lid, herleeft, onverminderd artikel 15, 23, 27 of 32d, het recht op nabestaandenuitkering, halfwezenuitkering of wezenuitkering op de dag dat:
a. de nabestaande zich niet langer onttrekt aan de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf of vrijheidsbenemende maatregel en hij voldoet aan een voorwaarde als bedoeld in artikel 14, eerste lid, of de voorwaarden, bedoeld in artikel 66a, tweede lid, en onverminderd artikel 14, derde lid;
b. de nabestaande en de halfwees zich niet langer onttrekken aan de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf of vrijheidsbenemende maatregel en de nabestaande voldoet aan de voorwaarden, bedoeld in artikel 22, eerste en tweede lid;
c. het kind zich niet langer onttrekt aan de tenuitvoerlegging van een vrijheidsstraf of vrijheidsbenemende maatregel en het voldoet aan een voorwaarde als bedoeld in artikel 26, eerste en tweede lid.

AFDELING  II

Het geldend maken van het recht op uitkering

Art. 33. [Aanvraag en aanvang uitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1997, 789;  Stb. 1999, 564;  Stb. 2000, 627 + bis;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2009, 265;  Stb. 2013, 115]
-1. De Sociale verzekeringsbank stelt op aanvraag vast of recht op nabestaanden-, halfwezen- of wezenuitkering bestaat.
-2. De vakantie-uitkering wordt betaald zonder dat dit bij beschikking is vastgesteld.
-3. Een aanvraag wordt ingediend door middel van een door de Sociale verzekeringsbank beschikbaar gesteld formulier.
-4. Het recht op uitkering wordt niet vastgesteld over perioden gelegen vóór één jaar voorafgaand aan de dag waarop de Sociale verzekeringsbank de aanvraag om uitkering heeft ontvangen. De Sociale verzekeringsbank is bevoegd in bijzondere gevallen af te wijken van de eerste volzin. [BbSaiu]

Art. 33a. Door vernummering vervallen.  [Geschiedenis:  Stb. 1998, 203;  Stb. 1999, 564]

Art. 34. [Herziening of intrekking toekenningsbesluit]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2012, 463]
-1. Onverminderd het elders in deze wet bepaalde ter zake van herziening of intrekking van een besluit tot toekenning van uitkering en ter zake van weigering van uitkering, herziet de Sociale verzekeringsbank een dergelijk besluit of trekt zij dat in:
a. indien het niet of niet behoorlijk nakomen van een verplichting op grond van artikel 35, 36, tweede lid, of 37 heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verlenen van uitkering;
b. indien anderszins de uitkering ten onrechte of tot een te hoog bedrag is verleend;
c. indien het niet of niet behoorlijk nakomen van een verplichting op grond van artikel 35, 35a, 36, tweede lid, of 37 ertoe leidt dat niet kan worden vastgesteld of nog recht op uitkering bestaat.
-2. Indien daarvoor dringende redenen aanwezig zijn, kan de Sociale verzekeringsbank besluiten geheel of gedeeltelijk van herziening of intrekking af te zien.

Art. 35. [Inlichtingenverplichting]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1997, 789;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2007, 555]
De nabestaande, het ouderloos kind en zijn wettelijke vertegenwoordiger, alsmede de instelling aan welke ingevolge artikel 49 of 57 de uitkering wordt uitbetaald, zijn verplicht aan de Sociale verzekeringsbank op haar verzoek of onverwijld uit eigen beweging alle feiten en omstandigheden mee te delen waarvan hun redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat zij van invloed kunnen zijn op het recht op uitkering, de hoogte van de uitkering, het geldend maken van het recht op uitkering of op het bedrag van de uitkering dat wordt uitbetaald. De verplichting geldt niet indien die feiten en omstandigheden door de Sociale verzekeringsbank kunnen worden vastgesteld op grond van bij wettelijk voorschrift als authentiek aangemerkte gegevens of kunnen worden verkregen uit bij ministeriële regeling aan te wijzen administraties. Bij ministeriële regeling wordt bepaald voor welke gegevens de tweede zin van toepassing is.

Art. 35a. [Onderzoek woonsituatie]  [Geschiedenis:  Stb. 2012, 463]
In aanvulling op artikel 35 kan de Sociale verzekeringsbank de nabestaande dan wel zijn wettelijke vertegenwoordiger respectievelijk het ouderloos kind dan wel zijn wettelijke vertegenwoordiger verzoeken aan te tonen dat:
a. de nabestaande geen gezamenlijke huishouding voert anders dan ten behoeve van de verzorging van een hulpbehoevende;
b. het kind, bedoeld in artikel 26, tweede lid, onderdeel d, ongehuwd is en dat tot zijn huishouden ten minste één ander kind behoort dat recht heeft op een wezenuitkering;
c. de feitelijke woonsituatie van de nabestaande of van een ouderloos kind in overeenstemming is met het verstrekte adres van die nabestaande of van dat ouderloos kind.
Teneinde hem daartoe in de gelegenheid te stellen, kan de Sociale verzekeringsbank bij die verzoeken aanbieden met de toestemming van de nabestaande, het ouderloos kind dan wel de wettelijke vertegenwoordiger de woning van de nabestaande respectievelijk het ouderloos kind binnen te treden.

Art. 36. [Controlevoorschriften en reikwijdte]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1997, 789;  Stb. 1997, 794;  Stb. 2001, 625 + bis;  Stb. 2012, 463]
-1. De Sociale verzekeringsbank is bevoegd controlevoorschriften vast te stellen. Deze voorschriften mogen niet verder gaan dan strikt noodzakelijk is voor een juiste uitvoering van deze wet. [CA]
-2. De nabestaande, het ouderloos kind dan wel zijn wettelijk vertegenwoordiger of de instelling waaraan op grond van artikel 49 of 57 de uitkering wordt uitbetaald, is verplicht de voorschriften op te volgen en anderszins aan de Sociale verzekeringsbank desgevraagd de medewerking te verlenen die redelijkerwijs nodig is voor de uitvoering van deze wet.

Art. 37. [Verplicht geneeskundig onderzoek]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1998, 377;  Stb. 2001, 625]
Voor de toepassing van de artikelen 5, tweede lid, 11, 14, eerste lid, aanhef en onder b, 26, tweede lid, aanhef en onder b, dan wel om te bepalen of een gezamenlijke huishouding ten behoeve van de verzorging van een hulpbehoevende wordt gevoerd, onderwerpt de betrokken persoon zich op verzoek van de Sociale verzekeringsbank aan een geneeskundig onderzoek.

Art. 38. [Weigering uitkering bij niet-nakoming verplichtingen | Afstemming maatregel]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 690 + bis;  Stb. 1996, 248;  Stb. 1997, 96;  Stb. 1997, 789 + bis;  Stb. 1998, 742;  Stb. 2001, 625 + bis + bis;  Stb. 2003, 544;  Stb. 2007, 305;  Stb. 2009, 265]
-1. De Sociale verzekeringsbank weigert de uitkering tijdelijk of blijvend, geheel of gedeeltelijk indien de nabestaande, het ouderloos kind, of zijn wettelijke vertegenwoordiger een verplichting op grond van artikel 36, tweede lid, of 37 opgelegd, of de verplichtingen, bedoeld in artikel 55, tweede lid, van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen, niet of niet behoorlijk is nagekomen, dan wel de verplichting, bedoeld in artikel 35, niet binnen de door de Sociale verzekeringsbank daarvoor vastgestelde termijn is nagekomen.
-2. Een maatregel als bedoeld in het eerste lid wordt afgestemd op de ernst van de gedraging en de mate waarin de nabestaande, het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger de gedraging verweten kan worden. Van het opleggen van een maatregel wordt in elk geval afgezien indien elke vorm van verwijtbaarheid ontbreekt.
-3. De Sociale verzekeringsbank kan afzien van het opleggen van een maatregel als bedoeld in het eerste lid en volstaan met het geven van een schriftelijke waarschuwing ter zake van het niet tijdig nakomen van de verplichting, bedoeld in artikel 35, indien het niet tijdig nakomen van de verplichting niet heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verlenen van uitkering, tenzij het niet tijdig nakomen van de verplichting plaatsvindt binnen een periode van twee jaar te rekenen vanaf de datum waarop eerder aan de nabestaande, het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger een zodanige waarschuwing is gegeven.
-4. De Sociale verzekeringsbank kan afzien van het opleggen van een maatregel indien daarvoor dringende redenen aanwezig zijn.
-5. Het opleggen van een maatregel blijft achterwege indien voor dezelfde gedraging een bestuurlijke boete als bedoeld in artikel 39 wordt opgelegd.
-6. Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur worden nadere regels gesteld met betrekking tot het eerste en tweede lid. [MA] [Mszw]

Art. 39. [Bestuurlijke boete bij niet-nakoming inlichtingenverplichting | Schriftelijke waarschuwing | Reformatio in peius]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 690;  Stb. 1996, 248 + bis;  Stb. 1997, 96;  Stb. 1997, 789 + bis;  Stb. 1998, 742;  Stb. 2001, 481;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2005, 708;  Stb. 2009, 265;  Stb. 2012, 462]
-1. De Sociale verzekeringsbank legt een bestuurlijke boete op van ten hoogste het benadelingsbedrag wegens het niet of niet behoorlijk nakomen door de nabestaande, het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger van de verplichting, bedoeld in artikel 35. De bestuurlijke boete is niet lager dan de boete die op grond van het derde lid zou worden opgelegd indien er geen sprake was van een benadelingsbedrag.
-2. In dit artikel wordt onder benadelingsbedrag verstaan het brutobedrag dat als gevolg van het niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting, bedoeld in artikel 35, ten onrechte of tot een te hoog bedrag aan nabestaandenuitkering, halfwezenuitkering of wezenuitkering is verleend.
-3. Indien het niet of niet behoorlijk nakomen door de nabestaande, het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger van de verplichting, bedoeld in artikel 35, niet heeft geleid tot een benadelingsbedrag, legt de Sociale verzekeringsbank een bestuurlijke boete op van ten hoogste het bedrag van de tweede categorie, bedoeld in artikel 23, vierde lid, van het Wetboek van Strafrecht.
-4. De Sociale verzekeringsbank kan afzien van het opleggen van een bestuurlijke boete als bedoeld in het derde lid en volstaan met het geven van een schriftelijke waarschuwing wegens het niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting, bedoeld in artikel 35, tenzij het niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting plaatsvindt binnen een periode van twee jaar te rekenen vanaf de datum waarop eerder aan de nabestaande, het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger een zodanige waarschuwing is gegeven.
-5. De Sociale verzekeringsbank legt een bestuurlijke boete op wegens het niet of niet behoorlijk nakomen door de nabestaande, het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger van de verplichting, bedoeld in artikel 35, als gevolg waarvan ten onrechte of tot een te hoog bedrag aan nabestaandenuitkering, halfwezenuitkering of wezenuitkering is ontvangen, van ten hoogste 150% van het benadelingsbedrag indien binnen een tijdvak van vijf jaar voorafgaand aan de dag van het begaan van de overtreding een eerdere bestuurlijke boete of strafrechtelijke sanctie is opgelegd wegens een eerdere overtreding, bestaande uit eenzelfde gedraging, die onherroepelijk is geworden.
-6. In afwijking van het vijfde lid is het in dat lid genoemde tijdvak van vijf jaar tien jaar indien wegens de eerdere overtreding, bedoeld in het vijfde lid, de nabestaande, het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger is gestraft met een onvoorwaardelijke gevangenisstraf.
-7. De Sociale verzekeringsbank kan:
a. de bestuurlijke boete verlagen indien sprake is van verminderde verwijtbaarheid;
b. afzien van het opleggen van een bestuurlijke boete indien daarvoor dringende redenen aanwezig zijn.
-8. Degene aan wie een bestuurlijke boete is opgelegd, is verplicht desgevraagd aan de Sociale verzekeringsbank de inlichtingen te verstrekken die voor de tenuitvoerlegging van de bestuurlijke boete van belang zijn.
-9. Bij algemene maatregel van bestuur worden nadere regels gesteld over de hoogte van de bestuurlijke boete. [Bszw]
-10. In afwijking van artikel 8:69 van de Algemene wet bestuursrecht kan de rechter in beroep of hoger beroep het bedrag waarop de bestuurlijke boete is vastgesteld ook ten nadele van de nabestaande, het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger wijzigen.

Art. 40. Vervallen.  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 690;  Stb. 1996, 248 + bis;  Stb. 1997, 789;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2009, 265]

Art. 41. [Nadere regelgeving tenuitvoerlegging bestuurlijke boete]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 690;  Stb. 1996, 248 + bis;  Stb. 1997, 789;  Stb. 2001, 625 + bis + bis;  Stb. 2009, 265]
Bij ministeriële regeling kunnen regels worden gesteld omtrent de termijn waarvoor uitstel van betaling van de bestuurlijke boete kan worden verleend alsmede omtrent de hoogte van het op grond van artikel 45, eerste of tweede lid, te verrekenen bedrag en de termijn of termijnen waarbinnen deze verrekening plaatsvindt. [BibobbAAA] [Rtbbtob]

Art. 42. Vervallen.  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 690;  Stb. 1996, 248;  Stb. 1997, 789;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2009, 265]

Art. 43. Vervallen.  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 690;  Stb. 1996, 248;  Stb. 1997, 789;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2009, 265]

Art. 44. Vervallen.  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 690;  Stb. 1996, 248;  Stb. 1997, 789;  Stb. 2009, 265;  Stb. 2012, 462]

Art. 45. [Invordering bestuurlijke boete]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 690;  Stb. 1996, 248;  Stb. 1997, 96;  Stb. 1997, 789 + bis + bis;  Stb. 1997, 794;  Stb. 1998, 742 + bis;  Stb. 2001, 568;  Stb. 2001, 625 + bis;  Stb. 2003, 376;  Stb. 2004, 717;  Stb. 2005, 573;  Stb. 2005, 708;  Stb. 2009, 265;  Stb. 2009, 390;  Stb. 2009, 282;  Stb. 2009, 318;  Stb. 2009, 580;  Stb. 2011, 645;  Stb. 2011, 650;  Stb. 2012, 462]
-1. De Sociale verzekeringsbank verrekent de bestuurlijke boete met een uitkering op grond van deze wet, kinderbijslag op grond van de Algemene Kinderbijslagwet of ouderdomspensioen op grond van de Algemene Ouderdomswet, die degene aan wie een bestuurlijke boete is opgelegd, ontvangt.
-2. Het college van burgemeester en wethouders van de betrokken gemeente, onderscheidenlijk het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen, betaalt het bedrag van de bestuurlijke boete, zonder dat daarvoor een machtiging nodig is, op haar verzoek aan de Sociale verzekeringsbank indien degene aan wie een bestuurlijke boete is opgelegd een uitkering ontvangt op grond van de Wet werk en bijstand, de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers, de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen, de Wet inkomensvoorziening oudere werklozen, de Werkloosheidswet, de Ziektewet, de Wet arbeidsongeschiktheidsverzekering zelfstandigen, de Wet werk en arbeidsondersteuning jonggehandicapten, de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen, de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering of de Wet arbeid en zorg of een toeslag op grond van de Toeslagenwet.
-3. De in artikel 479g van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering aan het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen toegekende bevoegdheid komt gelijkelijk toe aan de Sociale verzekeringsbank. Indien de Sociale verzekeringsbank gebruik maakt van deze bevoegdheid, geschiedt de bekendmaking van het dwangbevel, in afwijking van artikel 4:123, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht, door middel van toezending per post aan degene aan wie de boete is opgelegd.
-4. Zolang de nabestaande, het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger zijn verplichting, bedoeld in artikel 39, achtste lid, niet of niet behoorlijk nakomt:
a. is de Sociale verzekeringsbank, in afwijking van artikel 4:93, vierde lid, van de Algemene wet bestuursrecht, bevoegd tot verrekening voor zover beslag op de vordering van de schuldeiser nietig zou zijn;
b. geldt de beslagvrije voet, bedoeld in de artikelen 475c tot en met 475e van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering, in afwijking van artikel 4:116 van de Algemene wet bestuursrecht, niet bij de invordering van een bestuurlijke boete bij dwangbevel.

Art. 45a. [Verrekening bestuurlijke boete bij recidive]  [Geschiedenis:  Stb. 2012, 462]
-1. Bij de verrekening, bedoeld in artikel 45, eerste lid, wordt de bestuurlijke boete, bedoeld in artikel 39, vijfde lid, door Sociale verzekeringsbank, in afwijking van artikel 4:93, vierde lid, van de Algemene wet bestuursrecht, verrekend gedurende een tijdvak van ten hoogste vijf jaar vanaf het moment van de dagtekening waarop de bestuurlijke boete is opgelegd.
-2. Artikel 45, eerste lid, en het eerste lid zijn van overeenkomstige toepassing op de verrekening van de bestuurlijke boete, bedoeld in artikel 39, eerste lid, indien en voor zover op het moment van verrekening, bedoeld in het eerste lid, de bestuurlijke boete door de overtreder niet is betaald.
-3. De Sociale verzekeringsbank kan op verzoek van degene aan wie de bestuurlijke boete is opgelegd, besluiten het eerste en tweede lid niet of niet meer toe te passen indien, gelet op bijzondere omstandigheden, dringende redenen daartoe noodzaken.
-4. De voorgaande leden laten de verrekening van de bestuurlijke boete op grond van artikel 45, eerste lid, na het tijdvak, bedoeld in het eerste lid, onverlet.
-5. Indien als gevolg van de verrekening, bedoeld in het eerste en tweede lid, algemene bijstand op grond van de Wet werk en bijstand wordt toegekend, wordt bij de verrekening een bij ministeriële regeling bepaald deel van de uitkering op grond van deze wet vrijgelaten in verband met zorgkosten, woonkosten en de kosten van kinderen. Het vrij te laten deel van de uitkering kan afhankelijk worden gesteld van de leefsituatie.

AFDELING  III

De betaling van de uitkering

Art. 46. [Betaalbaarstelling uitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1996, 248;  Stb. 1997, 789;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2009, 265;  Stb. 2012, 463]
-1. De Sociale verzekeringsbank betaalt de uitkering waarop op grond van deze wet recht bestaat.
-2. De betaling, bedoeld in het eerste lid, geschiedt in de regel per maand.
-3. De Sociale verzekeringsbank schort de betaling van de uitkering op of schorst de betaling, indien zij op grond van duidelijke aanwijzingen van oordeel is of het gegronde vermoeden heeft dat:
a. het recht op uitkering niet of niet meer bestaat; of
b. recht op een lagere uitkering bestaat; of
c. de nabestaande, het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger, dan wel de instelling aan welke ingevolge artikel 49 of 57 de uitkering wordt uitbetaald, een verplichting, bedoeld in artikel 35, 35a, 36, tweede lid, of 37 niet is nagekomen.
-4. De Sociale verzekeringsbank stelt de betrokken persoon of instelling onverwijld schriftelijk in kennis van de beslissing, bedoeld in het derde lid.

Art. 46a. [Opschorting betaling uitkering bij onrechtmatig verblijf in Nederland]  [Geschiedenis:  Stb. 1998, 203;  Stb. 1999, 564 + bis;  Stb. 2000, 496;  Stb. 2001, 67;  Stb. 2001, 625 + bis]
-1. De Sociale verzekeringsbank schort de betaling van de uitkering op indien degene aan wie een uitkering is toegekend een vreemdeling is die niet rechtmatig in Nederland verblijf houdt als bedoeld in artikel 8 van de Vreemdelingenwet 2000.
-2. De betaling van de uitkering wordt hervat indien betrokkene daartoe een aanvraag indient en het de Sociale verzekeringsbank is gebleken dat hij feitelijk buiten Nederland woont of verblijf houdt.

Art. 46b. [Opschorting betaling uitkering bij afwijking adres]  [Geschiedenis:  Stb. 2001, 67;  Stb. 2001, 625]
-1. De Sociale verzekeringsbank schort de betaling van de uitkering op indien blijkt dat het door de nabestaande verstrekte adres van hemzelf of van een kind afwijkt van het adres waaronder de betrokkene in de gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens staat ingeschreven.
-2. Geen opschorting vindt plaats:
a. indien de afwijking redelijkerwijs geen gevolgen kan hebben voor het recht op of de hoogte van de uitkering;
b. indien de nabestaande van de afwijking redelijkerwijs geen verwijt kan worden gemaakt.
-3. De Sociale verzekeringsbank doet schriftelijk mededeling van de opschorting aan de nabestaande.
-4. De opschorting wordt beëindigd zodra het aan de Sociale verzekeringsbank gebleken is dat de afwijking niet meer bestaat.

Art. 47. [Voorschot]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2009, 265]
Voor zover bij of krachtens deze wet niet anders is bepaald, wordt een voorschot op de nog niet vastgestelde uitkering beschouwd als een uitkering op grond van deze wet.

Art. 48. [Uitbetaling uitkering in buitenland]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2000, 593;  Stb. 2003, 544;  Stb. 2009, 265;  Stb. 2010, 838]
Indien de uitkering in het buitenland wordt uitbetaald, geschiedt de betaling, in afwijking van artikel 4:89, derde lid, van de Algemene wet bestuursrecht, op het tijdstip waarop de rekening van de daartoe door de schuldeiser aangewezen bank wordt gecrediteerd.

Art. 49. [Betaalbaarstelling wezenuitkering aan ander | Aanvraagbevoegdheid LBIO]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2001, 625]
-1. De Sociale verzekeringsbank is bevoegd, voor zover nodig na ingewonnen advies van het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen, de wezenuitkering betaalbaar te stellen aan een ander dan de wettelijke vertegenwoordiger van het kind.
-2. Indien de rechthebbende of diens wettelijke vertegenwoordiger nalaat een aanvraag om wezenuitkering in te dienen, kan deze aanvraag geschieden door het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen, dat tevens adviseert aan wie de wezenuitkering betaalbaar kan worden gesteld.

Art. 50. [Betaling vakantie-uitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2010, 840]
-1. De Sociale verzekeringsbank betaalt, voor zover niet reeds betaald, de vakantie-uitkering in afwijking van artikel 46 jaarlijks in de maand mei over de aan die maand voorafgaande maanden of, indien het recht op uitkering eerder dan in de maand mei eindigt, in de desbetreffende maand, tenzij aansluitend aan het recht op uitkering op grond van deze wet recht op uitkering ingevolge de Algemene Ouderdomswet ontstaat.
-2. Bij ministeriële regeling worden nadere regels gesteld voor de betaling van de vakantie-uitkering. [Ruv]

Art. 51. [Overlijdensuitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 690;  Stb. 1995, 696;  Stb. 1996, 369;  Stb. 1997, 773;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2010, 867;  Stb. 2013, 115]
-1. Na het overlijden van degene aan wie nabestaandenuitkering of halfwezenuitkering is toegekend, wordt met ingang van de dag na overlijden nabestaandenuitkering of halfwezenuitkering in de vorm van een overlijdensuitkering uitbetaald:
a. aan de minderjarige kinderen tot wie de overledene in familierechtelijke betrekking stond;
b. bij ontstentenis van de in onderdeel a bedoelde kinderen aan degenen met wie de overledene in gezinsverband leefde.
-2. De overlijdensuitkering is gelijk aan het bedrag van de nabestaandenuitkering of de halfwezenuitkering dan wel van de nabestaanden- en halfwezenuitkering over één maand, berekend naar de hoogte van die uitkeringen in de maand van overlijden van degene aan wie nabestaandenuitkering of halfwezenuitkering is toegekend.
-3. De overlijdensuitkering wordt ambtshalve of op verzoek van de rechthebbende of rechthebbenden door de Sociale verzekeringsbank uitbetaald.
-4. De overlijdensuitkering wordt in een bedrag ineens uitbetaald.
-5. Het bedrag van de overlijdensuitkering wordt verminderd met het bedrag aan nabestaandenuitkering of halfwezenuitkering dat, over na het overlijden gelegen dagen, reeds is uitbetaald.
-6. De overlijdensuitkering is niet vatbaar voor beslag.

Art. 52. [Verjaring betaalbaarstelling]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995;  Stb. 2001, 625]
-1. Een uitkering op grond van deze wet die niet in ontvangst is genomen of is ingevorderd binnen drie maanden na de dag van betaalbaarstelling, wordt niet meer betaald.
-2. De Sociale verzekeringsbank is bevoegd in bijzondere gevallen ten gunste van de nabestaande of het ouderloos kind af te wijken van de termijn van drie maanden.

Art. 53. [Terugvordering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1997, 789;  Stb. 1997, 789 + bis;  Stb. 1998, 278 + bis;  Stb. 1998, 742;  Stb. 1999, 564 + bis;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2009, 265;  Stb. 2012, 462]
-1. De uitkering op grond van deze wet die als gevolg van een besluit als bedoeld in artikel 34 onverschuldigd is betaald, alsmede hetgeen anderszins onverschuldigd is betaald, wordt door de Sociale verzekeringsbank van de nabestaande of het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger, of de instelling aan welke ingevolge artikel 49 of 57 de uitkering wordt uitbetaald, teruggevorderd.
-2. In afwijking van het eerste lid kan de Sociale verzekeringsbank besluiten van terugvordering of van verdere terugvordering af te zien, indien de nabestaande of het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger, of de instelling aan welke ingevolge artikel 49 of 57 de uitkering wordt uitbetaald:
a. gedurende vijf jaar volledig aan zijn betalingsverplichtingen heeft voldaan;
b. gedurende vijf jaar niet volledig aan zijn betalingsverplichtingen heeft voldaan, maar het achterstallige bedrag over die periode, vermeerderd met de daarover verschuldigde wettelijke rente en de op de invordering betrekking hebbende kosten, alsnog heeft betaald;
c. gedurende vijf jaar geen betalingen heeft verricht en niet aannemelijk is dat hij deze op enig moment zal gaan verrichten; of
d. een bedrag overeenkomend met ten minste 50% van de restsom in één keer aflost.
-3. De in het tweede lid, onderdeel a, b en c, genoemde termijn is tien jaar indien de terugvordering het gevolg is van het niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting, bedoeld in artikel 35.
-4. De in het tweede lid, onderdeel a en b, genoemde termijn is drie jaar, indien:
a. het gemiddeld inkomen van de belanghebbende in die periode de beslagvrije voet, bedoeld in de artikelen 475c en 475d van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering, niet te boven is gegaan; en
b. de terugvordering niet het gevolg is van het niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting, bedoeld in artikel 35.
-5. Indien daarvoor dringende redenen aanwezig zijn, kan de Sociale verzekeringsbank besluiten geheel of gedeeltelijk van de terugvordering af te zien.
-6. Degene van wie wordt teruggevorderd, is verplicht desgevraagd aan de Sociale verzekeringsbank de inlichtingen te verstrekken die voor de terugvordering van belang zijn.
-7. In afwijking van het eerste lid kan de Sociale verzekeringsbank, onder voorwaarden die Onze Minister kan stellen, besluiten van terugvordering af te zien indien het terug te vorderen bedrag een door Onze Minister vast te stellen bedrag niet te boven gaat. [Rtgb]

Art. 54. [Invordering bij dwangbevel]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 690;  Stb. 1998, 278;  Stb. 1999, 564;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2009, 265]
-1. De Sociale verzekeringsbank kan de onverschuldigd betaalde uitkering, bedoeld in artikel 53, eerste lid, invorderen bij dwangbevel.
-2. Artikel 45 is van overeenkomstige toepassing, met dien verstande dat indien het gemiddeld inkomen van de belanghebbende gedurende drie jaar de beslagvrije voet, bedoeld in de artikelen 475c en 475d van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering, niet te boven is gegaan, de Sociale verzekeringsbank de aflossingsbedragen lager vaststelt.

Art. 55. [Nadere regelgeving tenuitvoerlegging onverschuldigde betaling]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1998, 278;  Stb. 1999, 564;  Stb. 2001, 625 + bis;  Stb. 2009, 265]
Bij ministeriële regeling kunnen regels worden gesteld met betrekking tot de wijze van tenuitvoerlegging van de beschikking waarbij is vastgesteld dat onverschuldigd is betaald. [BibobbAAA] [Rtbbtob]

Art. 55a. [Schuldregeling]  [Geschiedenis:  Stb. 2008, 510;  Stb. 2011, 618]
-1. In afwijking van artikel 53, eerste lid, kan de Sociale verzekeringsbank, op verzoek van de nabestaande of het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger, of de instelling aan welke ingevolge artikel 49 of 57 de uitkering wordt uitbetaald, besluiten gedeeltelijk van terugvordering of gedeeltelijk van verdere terugvordering af te zien door medewerking aan een schuldregeling, indien:
a. redelijkerwijs te voorzien is dat de nabestaande, het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger, respectievelijk de instelling aan welke ingevolge artikel 49 of 57 de uitkering wordt uitbetaald, niet zal kunnen voortgaan met het betalen van zijn schulden of indien hij in de toestand verkeert dat hij heeft opgehouden te betalen;
b. redelijkerwijs te voorzien is dat een schuldregeling met betrekking tot alle vorderingen, behoudens de in het tweede lid bedoelde vorderingen, van de overige schuldeisers zonder een zodanig besluit niet tot stand zal komen;
c. de vordering van de Sociale verzekeringsbank wegens onverschuldigde betaling ten minste zal worden voldaan naar evenredigheid met de vorderingen van de schuldeisers van gelijke rang;
d. een naar het oordeel van de Sociale verzekeringsbank betrouwbaar voorstel voor een schuldregeling tot stand is gekomen door tussenkomst van een schuldhulpverlener als bedoeld in artikel 48 van de Wet op het consumentenkrediet;
e. aannemelijk is dat medewerking aan een schuldregeling niet concurrentieverstorend werkt; en
f. uitdeling in het kader van de schuldregeling plaatsvindt overeenkomstig artikel 349 van de Faillissementswet.
-2. Het eerste lid is niet van toepassing indien een vordering is ontstaan door het niet nakomen door de nabestaande, het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger, respectievelijk de instelling aan welke ingevolge artikel 49 of 57 de uitkering wordt uitbetaald, van de verplichting, bedoeld in artikel 35, en hiervoor een boete als bedoeld in artikel 39 is opgelegd, dan wel met betrekking tot het niet naleven van die verplichting aangifte is gedaan op grond van het Wetboek van Strafrecht.
-3. Het besluit tot het afzien van terugvordering of van verdere terugvordering wordt ingetrokken of ten nadele van de belanghebbende gewijzigd, indien:
a. niet binnen twaalf maanden nadat dat besluit is bekendgemaakt een schuldregeling tot stand is gekomen die voldoet aan de eisen, bedoeld in het eerste lid;
b. de nabestaande, het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger, respectievelijk de instelling aan welke ingevolge artikel 49 of 57 de uitkering wordt uitbetaald, zijn schuld aan het de Sociale verzekeringsbank niet overeenkomstig de schuldregeling voldoet; of
c. onjuiste of onvolledige gegevens zijn verstrekt en de verstrekking van juiste of volledige gegevens tot een ander besluit zou hebben geleid.
-4. Bij ministeriële regeling kunnen met betrekking tot dit artikel nadere regels worden gesteld ten aanzien van de bevoegdheid om mee te werken aan schuldregelingen.

Art. 55b. [Preferentie]  [Geschiedenis:  Stb. 2008, 510;  Stb. 2011, 618]
Een vordering van de Sociale verzekeringsbank als bedoeld in de artikelen 53 en 55a is bevoorrecht en volgt onmiddellijk na de vorderingen, bedoeld in artikel 288 van Boek 3 van het Burgerlijk Wetboek.

Art. 56. [Betaling aan minderjarige]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995;  Stb. 2001, 625]
-1. Voor het in ontvangst nemen en het verlenen van kwijting voor de betaling van de uitkering wordt een minderjarige met een meerderjarige gelijkgesteld.
-2. Indien de wettelijke vertegenwoordiger van de minderjarige zich schriftelijk bij de Sociale verzekeringsbank verzet tegen betaling aan de minderjarige, wordt de uitkering aan de wettelijke vertegenwoordiger betaald.

Art. 57. [Betaling aan instellingen]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1996, 369;  Stb. 1996, 478 + bis;  Stb. 1997, 789 + bis;  Stb. 1999, 185;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2005, 525;  Stb. 2005, 530;  Stb. 2009, 265]
-1. Indien degene aan wie uitkering op grond van deze wet is toegekend in een inrichting ter verpleging van geesteszieken of van zwakzinnigen is opgenomen en de Sociale verzekeringsbank van de desbetreffende inrichting of van het college van burgemeester en wethouders van de gemeente die de opnamekosten betaalt het verzoek ontvangt om de uitkering aan die inrichting of die gemeente uit te betalen, is de Sociale verzekeringsbank bevoegd dat verzoek zonder het stellen van andere voorwaarden in te willigen.
-2. Indien degene aan wie uitkering op grond van deze wet is toegekend aanspraak heeft op verstrekking of vergoeding van zorg als bedoeld in de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten en op grond van die wet een bijdrage voor die zorg verschuldigd is, is de Sociale verzekeringsbank bevoegd de uitkering tot het bedrag van die bijdrage in plaats van aan degene aan wie de uitkering is toegekend, zonder diens machtiging uit te betalen aan het College voor zorgverzekeringen, genoemd in artikel 58, eerste lid, van de Zorgverzekeringswet.
-3. Indien het tweede lid toepassing vindt, heeft de in het eerste lid bedoelde bevoegdheid betrekking op het gedeelte van de uitkering dat niet aan het in het tweede lid bedoelde orgaan wordt uitbetaald.
-4. Een herziening van een uitkering op grond van het tweede lid als gevolg van een wijziging van de verschuldigde bijdrage vindt plaats zonder dat dit bij beschikking is vastgesteld.

Art. 58. Vervallen.  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 696]

Art. 59. [Onvervreemdbaarheid uitkering]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995]
-1. De uitkering is:
a. onvervreemdbaar;
b. niet vatbaar voor verpanding of belening.
-2. Volmacht tot ontvangst van uitkering, onder welke vorm of welke benaming ook verleend, is steeds herroepelijk.
-3. Elk beding strijdig met enige bepaling van dit artikel is nietig.

HOOFDSTUK  4

De invloed van de verzekering op het burgerlijk recht

Art. 60. [Samenloop aanspraken bij regres]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
Bij de vaststelling van de schadevergoeding waarop de nabestaande en ouderloos geworden kinderen van de verzekerde naar burgerlijk recht aanspraak kunnen maken ter zake van het overlijden van de verzekerde, houdt de rechter rekening met de aanspraken op uitkeringen die de nabestaande en het ouderloos kind op grond van deze wet hebben.

Art. 61. [Regresrecht SVB]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2001, 625]
-1. De Sociale verzekeringsbank heeft voor de krachtens deze wet gemaakte kosten verhaal op degene die in verband met het veroorzaken van het overlijden van de verzekerde jegens diens nabestaande en ouderloos geworden kinderen naar burgerlijk recht tot schadevergoeding is verplicht, doch ten hoogste tot het bedrag waarvoor deze bij het ontbreken van de aanspraken op grond van deze wet naar burgerlijk recht aansprakelijk zou zijn, verminderd met een bedrag gelijk aan dat van de schadevergoeding tot betaling waarvan de aansprakelijk persoon jegens de nabestaande en ouderloos geworden kinderen naar burgerlijk recht is gehouden.
-2. De Sociale verzekeringsbank kan in plaats van het bedrag der periodieke verstrekkingen de contante waarde daarvan vorderen in de vorm van een jaarlijks vast te stellen afkoopsom die aan de Sociale verzekeringsbank wordt vergoed voor de totale schadelast tengevolge van het veroorzaken van overlijden.

Art. 62. [Regresrecht binnen arbeidsverhouding]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2005, 37]
-1. Indien de verzekerde bij zijn overlijden in dienstbetrekking werkzaam was, geldt artikel 61 ten aanzien van de naar burgerlijk recht tot schadevergoeding verplichte werkgever van de verzekerde, onderscheidenlijk ten aanzien van de naar burgerlijk recht tot schadevergoeding verplichte persoon die in dienstbetrekking staat tot dezelfde werkgever als de verzekerde jegens wiens nabestaande en ouderloos geworden kinderen naar burgerlijk recht verplichting tot schadevergoeding bestaat, slechts indien het overlijden van de verzekerde is te wijten aan opzet of bewuste roekeloosheid van die werkgever onderscheidenlijk persoon.
-2. Voor de toepassing van het eerste lid wordt mede als werkgever beschouwd de inlener, bedoeld in artikel 34 van de Invorderingswet 1990.

HOOFDSTUK  5

De vrijwillige verzekering

Art. 63. [Begrip gewezen verzekerde]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2001, 212;  Stb. 2005, 708]
In dit hoofdstuk en de daarop berustende bepalingen wordt verstaan onder gewezen verzekerde: degene wiens verplichte verzekering is geëindigd.

Art. 63a. [Periode vrijwillige verzekering]  [Geschiedenis:  Stb. 1999, 543;  Stb. 2001, 212 + bis + bis + bis;  Stb. 2005, 573;  Stb. 2009, 580;  Stb. 2011, 618;  Stb. 2012, 361;  Stb. 2012, 657]
-1. De gewezen verzekerde kan zich vrijwillig verzekeren over een periode van tien jaar, met ingang van de dag na de dag waarop de verplichte verzekering is geëindigd. De eerste zin is alleen van toepassing indien de gewezen verzekerde direct voorafgaande aan de periode van vrijwillige verzekering ten minste één jaar verplicht verzekerd is geweest.
-2. De gewezen verzekerde, bedoeld in het eerste lid, kan zich, indien de periode van vrijwillige verzekering is onderbroken door een periode van verplichte verzekering korter dan één jaar, opnieuw vrijwillig verzekeren voor de resterende periode van de tien jaar, bedoeld in dat lid.
-3. De periode van maximaal tien jaar, bedoeld in het eerste lid, is niet van toepassing op:
a. de gewezen verzekerde die in dienstbetrekking staat tot een Nederlandse publiekrechtelijke rechtspersoon dan wel uit anderen hoofde loon geniet van een zodanige rechtspersoon;
b. de gewezen verzekerde die is uitgezonden om werkzaamheden te verrichten voor door Onze Minister in overeenstemming met Onze Minister van Buitenlandse Zaken aan te wijzen organisaties voor ontwikkelingssamenwerking; [RuwRaoB02] [Rao05] [Rao11]
c. de gewezen verzekerde die werkzaam is bij een door Onze Minister, Onze Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en Onze Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties aan te wijzen volkenrechtelijke organisatie;
d. de gewezen verzekerde die werkzaamheden verricht die worden bekostigd door het Rijk en die tevens in opdracht van het Rijk worden verricht in het kader van een wettelijke taakomschrijving of ter uitvoering van een internationaal verdrag dan wel een daarmee gelijk te stellen overeenkomst of een besluit van een volkenrechtelijke organisatie;
e. de gewezen verzekerde die op de dag waarop de verplichte verzekering is geëindigd de leeftijd van 50 jaar heeft bereikt, niet in Nederland woont en recht heeft op een:
1º. uitkering op grond van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen;
2º. uitkering op grond van de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering;
3º. uitkering op grond van de Wet arbeidsongeschiktheidsverzekering zelfstandigen;
4º. uitkering of op recht op arbeidsondersteuning op grond van de Wet werk en arbeidsondersteuning jonggehandicapten;
5º. uitkering op grond van de Wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening militairen;
6º. pensioen op basis van arbeidsongeschiktheid op grond van de Wet privatisering Spoorwegpensioenfonds;
7º. pensioen op basis van arbeidsongeschiktheid op grond van de Algemene militaire pensioenwet, zoals die luidde vóór 1 januari 1998;
8º. ouderdomspensioen op grond van de Algemene Ouderdomswet; of
9º. nabestaandenuitkering op grond van deze wet;
mits die uitkering of dat pensioen ten minste gelijk is aan 35% van het in artikel 8, eerste lid, onderdeel a, van de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag bedoelde bedrag; of
f. de gewezen verzekerde wiens recht op een uitkering als bedoeld in onderdeel e uitsluitend als gevolg van het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd is geëindigd;
g. de gewezen verzekerde, bedoeld in artikel 63d, tweede lid.
-4. De periode van maximaal tien jaar, bedoeld in het eerste lid, is niet van toepassing op de echtgenoot van de in het derde lid genoemde gewezen verzekerde en de inwonende minderjarige kinderen met wie die gewezen verzekerde of die echtgenoot in familierechtelijke betrekking staat.
-5. Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen ten aanzien van dit artikel nadere regels worden gesteld. [BvvAA01]

Art. 63b. [Aanvraag vrijwillige verzekering]  [Geschiedenis:  Stb. 2001, 212;  Stb. 2001, 625]
-1. De gewezen verzekerde die van de vrijwillige verzekering, bedoeld in artikel 63a, eerste lid, gebruik wil maken, is verplicht uiterlijk één jaar na de dag waarop de verzekering is geëindigd een aanvraag daartoe in te dienen bij de Sociale verzekeringsbank.
-2. De aanvraag wordt afgewezen indien de gewezen verzekerde niet voldoet aan de bij of krachtens dit hoofdstuk gestelde voorwaarden.

Art. 63c. [Eindiging vrijwillige verzekering]  [Geschiedenis:  Stb. 2001, 212;  Stb. 2001, 625 + bis;  Stb. 2005, 37;  Stb. 2004, 728]
De vrijwillige verzekering, bedoeld in artikel 63a, eerste lid, eindigt:
a. met ingang van de eerste dag van de tweede maand volgend op die waarin de Sociale verzekeringsbank een schriftelijke opzegging van de gewezen verzekerde heeft ontvangen;
b. met ingang van de dag waarop de periode van tien jaar, bedoeld in artikel 63a, eerste lid, is verstreken;
c. met ingang van de dag waarop de gewezen verzekerde verplicht verzekerd wordt op grond van deze wet;
d. met ingang van de eerste dag van de vierde maand volgend op de laatste dag van de door de Sociale verzekeringsbank gestelde termijn waarbinnen de verschuldigde premie voor de vrijwillige algemene nabestaandenverzekering, bedoeld in artikel 71 van de Wet financiering sociale verzekeringen, dient te worden betaald, indien die betaling niet of niet geheel heeft plaatsgevonden;
e. met ingang van de dag volgend op de laatste dag van een door de Sociale verzekeringsbank gestelde termijn waarbinnen de gewezen verzekerde de van hem, in verband met de toepassing van dit hoofdstuk, verlangde inlichtingen dient te verstrekken, indien de gewezen verzekerde die gegevens niet heeft verstrekt, tenzij de gewezen verzekerde aannemelijk maakt dat dat hem niet in overwegende mate kan worden verweten.

Art. 63d. [Overgangsrecht 1 januari 2001 en 1 januari 2013 vrijwillige verzekering]  [Geschiedenis:  Stb. 2001, 212;  Stb. 2003, 544;  Stb. 2012, 657]
-1. De artikelen 63 tot en met 63c zijn van overeenkomstige toepassing op:
a. de gewezen verzekerde die op 31 december 1999 verplicht verzekerd was op grond van artikel 26 van het Besluit uitbreiding en beperking kring verzekerden volksverzekeringen 1999 en die op of na 1 januari 2000, maar vóór de dag van inwerkingtreding van de Wet herziening vrijwillige verzekering AOW en Anw, de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt;
b. de gewezen verzekerde die op 31 december 1999 vrijwillig verzekerd was op grond van artikel 63 van deze wet, zoals dat artikel luidde tot en met de dag voorafgaande aan de dag van inwerkingtreding van de Wet herziening vrijwillige verzekering AOW en Anw, en wiens vrijwillige verzekering tussen 31 december 1999 en de dag van inwerkingtreding van de Wet herziening vrijwillige verzekering AOW en Anw uitsluitend als gevolg van het bereiken van de leeftijd van 65 jaar is geëindigd;
met dien verstande dat voor de toepassing van artikel 63b, eerste lid, de verzekering geacht wordt geëindigd te zijn op de dag vóór inwerkingtreding van de Wet herziening vrijwillige verzekering AOW en Anw.
-2. De artikelen 63 tot en met 63c zijn van overeenkomstige toepassing op de gewezen verzekerde die op 31 december 2005 vrijwillig verzekerd was op grond van een algemene maatregel van bestuur die gebaseerd was op artikel 63 zoals dat luidde op de dag vóór inwerkingtreding van de Wet tot wijziging van een aantal wetten op het terrein van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid teneinde deze in overeenstemming te brengen met de motie van het voormalige Eerstekamerlid Jurgens c.s.

HOOFDSTUK  5A

Vrijwillige verzekering voor in de Europese Unie wonende postactieven

Vervallen

Art. 63e. Vervallen.  [Geschiedenis:  Stb. 2005, 718;  Stb. 2012, 657]
 
 

HOOFDSTUK  6

Vrijstelling wegens gemoedsbezwaren

Vervallen

Art. 64. Vervallen.  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995;  Stb. 2005, 37]

HOOFDSTUK  7

Bepalingen in verband met de Algemene wet bestuursrecht en het beroep in cassatie

Art. 64a. [Beslistermijnen aanvraag]  [Geschiedenis:  Stb. 2000, 627;  Stb. 2009, 542;  Stb. 2010, 840]
-1. Een beschikking op grond van deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt gegeven binnen een redelijke termijn na ontvangst van de aanvraag.
-2. De redelijke termijn is in ieder geval verstreken wanneer binnen acht weken na ontvangst van de aanvraag geen beschikking is gegeven, noch een kennisgeving als bedoeld in het derde lid is gedaan.
-3. Indien een beschikking niet binnen de termijn van acht weken kan worden gegeven, wordt die termijn met een redelijke termijn verlengd en wordt de aanvrager daarvan schriftelijk in kennis gesteld.

Art. 64b. Vervallen.  [Geschiedenis:  Stb. 2005, 573;  Stb. 2012, 682]

Art. 65. [Beslistermijn bezwaar]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2009, 384]
In afwijking van artikel 7:10, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht beslist de Sociale verzekeringsbank binnen dertien weken, gerekend vanaf de dag na die waarop de termijn voor het indienen van het bezwaarschrift is verstreken.

Art. 66. [Beroep in cassatie]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1997, 789]
-1. Tegen uitspraken van de Centrale Raad van Beroep kan ieder der partijen beroep in cassatie instellen ter zake van schending of verkeerde toepassing van de artikelen 3, tweede tot en met zesde lid, 6, 7 en 13 en de op die artikelen berustende bepalingen.
-2. Op dit beroep zijn de voorschriften betreffende het beroep in cassatie tegen uitspraken van de gerechtshoven inzake beroepen in belastingzaken van overeenkomstige toepassing, waarbij de Centrale Raad van Beroep de plaats inneemt van een gerechtshof.

HOOFDSTUK  8

Overgangsbepalingen

Art. 66a. [Overgangsrecht 1 juli 1996 uitbreiding kring verzekerden]  [Geschiedenis:  Stb. 1996, 369;  Stb. 1997, 660;  Stb. 1998, 377;  Stb. 2001, 625]
-1. Een persoon wiens echtgenoot overlijdt binnen drie jaar na inwerkingtreding van deze wet wordt aangemerkt als geboren vóór 1 januari 1950.
-2. Voor de toepassing van het eerste lid wordt een persoon uitsluitend als nabestaande aangemerkt, indien hij:
a. is geboren op of na 1 januari 1950 en vóór 1 juli 1956;
b. op de dag van overlijden was gehuwd met de persoon die nadien is overleden, waarbij artikel 3 buiten toepassing blijft; en
c. overigens ter zake van het overlijden van zijn echtgenoot, indien dat overlijden zou hebben plaatsgevonden op de dag vóór inwerkingtreding van deze wet, recht zou hebben gehad op een weduwenpensioen op grond van de Algemene Weduwen- en Wezenwet.
-3. Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur worden in afwijking van het eerste lid regels gesteld waarbij een persoon die voldoet aan die regels alsmede aan het tweede lid, doch wiens echtgenoot overlijdt op of na de dag gelegen drie jaar na de dag van inwerkingtreding van deze wet, wordt aangemerkt als geboren vóór 1 januari 1950. Deze regels hebben in elk geval betrekking op de periode waarbinnen en de voorwaarden waaronder een aanvraag om als zodanig te worden aangemerkt bij de Sociale verzekeringsbank moet worden ingediend en op de hoogte van een daartoe verschuldigde bijdrage. Daarnaast hebben deze regels betrekking op de door de Sociale verzekeringsbank verschuldigde vergoeding aan derden in verband met door hen gemaakte kosten ten behoeve van de uitvoering van de in de eerste zin bedoelde algemene maatregel van bestuur. [Ba66aA] [RBa66aA]

Art. 67. [Overgangsrecht 1 juli 1996 AWW-ers]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 691;  Stb. 1996, 369;  Stb. 1997, 660;  Stb. 1997, 789;  Stb. 1997, 794;  Stb. 1998, 377;  Stb. 1999, 564;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2009, 580;  Stb. 2011, 618;  Stb. 2012, 198;  Stb. 2012, 361 + bis;  Stb. 2012, 657;  Stb. 2013, 115 + bis]
-1. Tot de dag met ingang waarvan hij een nieuw recht heeft op nabestaandenuitkering op grond van deze wet heeft de persoon die op de dag voorafgaand aan de inwerkingtreding van deze wet recht had op een uitkering op grond van artikel 8 van de Algemene Weduwen- en Wezenwet overeenkomstig de bepalingen van deze wet recht op een nabestaandenuitkering en halfwezenuitkering, met dien verstande dat:
a. het recht op nabestaandenuitkering niet eindigt wanneer de nabestaande niet meer voldoet aan de voorwaarden van artikel 14, eerste lid, onderdeel a en b, zolang hij de pensioengerechtigde leeftijd nog niet heeft bereikt, indien hij:
1º. 40 jaar of ouder is op de laatste dag van de maand waarin de dag gelegen is met ingang waarvan hij niet aan de bedoelde voorwaarden voldoet; of
2º. 35 jaar of ouder doch jonger dan 40 jaar is op de laatste dag van de maand waarin de dag gelegen is met ingang waarvan hij anders dan in verband met artikel 5, derde lid, niet meer voldoet aan de voorwaarde voor het recht op uitkering overeenkomstig artikel 14, eerste lid, onderdeel a;
b. inkomen bestaande uit een uitkering op grond van de Wet arbeidsongeschiktheidsverzekering zelfstandigen of de Wet werk en arbeidsondersteuning jonggehandicapten op de nabestaandenuitkering in mindering wordt gebracht; en
c. met ingang van 1 januari 1998 op de nabestaandenuitkering het overig inkomen in mindering wordt gebracht overeenkomstig het tweede lid, waarbij van de nabestaandenuitkering een bedrag gelijk aan 30% van het brutominimumloon buiten aanmerking blijft.
-2. Voor de persoon, bedoeld in het eerste lid, wordt van het inkomen, bedoeld in het eerste lid, onderdeel c, buiten aanmerking gelaten een bedrag gelijk aan 70% van het brutominimumloon. Indien het inkomen geheel of mede bestaat uit inkomen uit arbeid en dat inkomen meer bedraagt dan 70% van het brutominimumloon, wordt naast het bedrag, bedoeld in de eerste zin, een derde gedeelte van dat meerdere buiten aanmerking gelaten. 
-3. Van de persoon, bedoeld in het eerste lid, die op de dag van inwerkingtreding van deze wet een gezamenlijke huishouding voert anders dan ten behoeve van de verzorging van een hulpbehoevende en deze gezamenlijke huishouding nog steeds voert op 31 december 1997, wordt de nabestaandenuitkering met ingang van 1 januari 1998 verminderd tot een bedrag van 30% van het brutominimumloon, waarop in mindering wordt gebracht een uitkering als bedoeld in het eerste lid, onderdeel b. Deze nabestaandenuitkering wordt verhoogd tot 70% van het nettominimumloon met ingang van de eerste dag van de maand dat de nabestaande vóór 1 juli 1998 geen gezamenlijke huishouding meer voert. De Sociale verzekeringsbank kan, indien de toepassing van de tweede zin wat de datum 1 juli 1998 betreft tot een onbillijkheid van overwegende aard leidt, een latere datum vaststellen.
-4. Vervallen.
-5. Tot 1 januari 1998 blijft voor de persoon, bedoeld in het eerste lid, het besluit op grond van artikel 30a van de Algemene Weduwen- en Wezenwet, zoals dat artikel luidde op de dag voorafgaand aan de inwerkingtreding van deze wet, van toepassing, waarbij voor de vaststelling van de uitkering de nabestaandenuitkering en de halfwezenuitkering worden samengeteld en als één uitkering worden beschouwd.
-6. Voor de persoon, bedoeld in het eerste lid, die op de dag voorafgaand aan de inwerkingtreding van deze wet onder toepassing van een overeenkomst of een regeling inzake sociale zekerheid die tussen Nederland en één of meer mogendheden van kracht is, recht had op een uitkering op grond van de Algemene Weduwen- en Wezenwet, geldt tot 1 januari 1998 dat voor de vaststelling van de uitkering vanaf de dag van inwerkingtreding van deze wet de nabestaandenuitkering en de halfwezenuitkering worden samengeteld en als één uitkering worden beschouwd.
-7. Voor de toepassing van de Wet beperking samenloop van uitkeringen ingevolge de Algemene Weduwen- en Wezenwet met uitkeringen en renten op grond van de Ongevallenwet 1921 wordt een uitkering op grond van de Algemene Weduwen- en Wezenwet als een uitkering op grond van deze wet in aanmerking genomen, met dien verstande dat voor het bepalen van de rente op grond van de Ongevallenwet 1921 die tot uitbetaling komt, artikel 18 buiten aanmerking blijft. 
-8. Bij ministeriële regeling kunnen voor situaties waarin dit artikel niet of onvoldoende voorziet dan wel toepassing van dit artikel tot onredelijke resultaten leidt nadere regels worden gesteld.
-9. In afwijking van het derde lid wordt de nabestaandenuitkering van de persoon, bedoeld in het eerste lid, die op de dag van inwerkingtreding van deze wet een gezamenlijke huishouding voert ten behoeve van de verzorging van een hulpbehoevende en deze gezamenlijke huishouding nog steeds voert op 31 december 1997, met ingang van 1 januari 1998 verminderd tot een bedrag van 50% van het nettominimumloon, waarop in mindering wordt gebracht een uitkering als bedoeld in het eerste lid, onderdeel b. Op het deel van de nabestaandenuitkering dat meer bedraagt dan 30% van het brutominimumloon wordt het overig inkomen, bedoeld in het eerste lid, onderdeel c, in mindering gebracht. De in de eerste zin bedoelde nabestaandenuitkering wordt verhoogd tot 70% van het nettominimumloon met ingang van de eerste dag van de maand waarin geen gezamenlijke huishouding ten behoeve van de verzorging van een hulpbehoevende meer wordt gevoerd.
-10. Indien de gezamenlijke huishouding, bedoeld in het negende lid, eindigt door het overlijden van de hulpbehoevende die niet tevens nabestaande is, ontstaat geen nieuw recht op nabestaandenuitkering.
-11. Van de persoon, bedoeld in het eerste lid, eindigt de in dat lid bedoelde halfwezenuitkering met ingang van de eerste dag van de maand waarin een recht op halfwezenuitkering ten behoeve van een halfwees als bedoeld in artikel 1, onderdeel f, onder 2º, wordt toegekend.
-12. In afwijking van het tweede lid wordt in de maand waarin de nabestaande de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt het brutominimumloon, bedoeld in het tweede lid, vermenigvuldigd met de factor X/Y, waarbij:
- X staat voor het aantal dagen gelegen in de maand waarin de nabestaande de pensioengerechtigde leeftijd bereikt, voordat de nabestaande deze leeftijd heeft bereikt; en
- Y staat voor het aantal dagen van de maand waarin de nabestaande de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt.
-13. De nabestaandenuitkering en de halfwezenuitkering bedragen voor de nabestaande een bij ministeriële regeling vastgesteld percentage van het op grond van het eerste tot en met het elfde lid vastgestelde bedrag indien de nabestaande respectievelijk de halfwees woont buiten Nederland, één van de andere lidstaten van de Europese Unie, een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte en Zwitserland. Het percentage wordt zo bepaald dat het een weergave is van de verhouding tussen het kostenniveau van het land waar de nabestaande respectievelijk de hafwees woonachtig is en dat van Nederland. Het percentage bedraagt maximaal 100. Bij de toepassing van de eerste zin blijven de artikelen 17, derde lid, en 25, tweede lid, buiten toepassing. [Rwsz12]

Art. 68. [Overgangsrecht 20 december 2005 beperking export uitkering]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1996, 369;  Stb. 1999, 564;  Stb. 2003, 524;  Stb. 2006, 697;  Stb. 2013, 115]
Hoofdstuk 3, afdeling I, paragraaf 9, is niet van toepassing op de persoon die:
a. op 31 december 1999 op grond van artikel 14, 22 dan wel 26 recht heeft op een nabestaandenuitkering, halfwezenuitkering dan wel wezenuitkering en op die dag niet in Nederland woont; en
b. op 19 december 2005 dit recht op nabestaandenuitkering, halfwezenuitkering dan wel wezenuitkering uitsluitend nog heeft op grond van artikel 2 van de Wet van 9 december 2004, houdende goedkeuring van het voornemen tot opzegging van het op 28 juni 1962 te Genève tot stand gekomen Verdrag betreffende de gelijkheid van behandeling van eigen onderdanen en vreemdelingen met betrekking tot de sociale zekerheid (Verdrag nr. 118, aangenomen door de Internationale Arbeidsconferentie in haar zesenveertigste zitting; Trb. 1962, 122, en Trb. 1964, 23) (Stb. 2004, 715).
 
 

Art. 69. [Overgangsrecht 1 juli 1996 tijdelijke uitkering AWW]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1996, 369;  Stb. 1997, 33;  Stb. 1997, 794;  Stb. 2009, 580;  Stb. 2013, 115]
-1. Tot de dag met ingang waarvan hij een nieuw recht heeft op nabestaandenuitkering op grond van deze wet behoudt de persoon die op de dag voorafgaand aan de inwerkingtreding van deze wet recht had op een tijdelijke uitkering op grond van artikel 13 van de Algemene Weduwen- en Wezenwet deze uitkering voor de nog resterende periode die is vastgesteld op grond van dit artikel van de Algemene Weduwen- en Wezenwet. Daarbij wordt inkomen bestaande uit een arbeidsongeschiktheidsuitkering op grond van de Wet arbeidsongeschiktheidsverzekering zelfstandigen of de Wet werk en arbeidsondersteuning jonggehandicapten op de tijdelijke uitkering in mindering gebracht.
-2. De persoon, bedoeld in het eerste lid, heeft, onverminderd het eerste lid, recht op nabestaandenuitkering vanaf de eerste dag van de maand volgend op de eindiging van zijn tijdelijke uitkering op grond van artikel 13 van de Algemene Weduwen- en Wezenwet indien hij op de laatste dag van de periode waarover hem deze tijdelijke uitkering is toegekend arbeidsongeschikt is en van wie aannemelijk is dat de arbeidsongeschiktheid ten minste drie maanden na deze dag zal voortduren.
 
 

Art. 70. Vervallen.  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1997, 33;  Stb. 2005, 525]

Art. 71. [Overgangsrecht 1 juli 1996 wezenpensioen AWW]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1996, 369;  Stb. 1997, 33;  Stb. 1997, 660;  Stb. 1997, 789;  Stb. 1998, 377;  Stb. 2010, 350]
-1. Degene die op de dag vóór de inwerkingtreding van deze wet recht had op een wezenpensioen op grond van de Algemene Weduwen- en Wezenwet heeft overeenkomstig de bepalingen in deze wet recht op een wezenuitkering.
-2. In afwijking van het eerste lid wordt ten aanzien van het kind dat op de dag van inwerkingtreding van deze wet 16 jaar of ouder is en recht had op uitkering op grond van artikel 17 van de Algemene Weduwen- en Wezenwet bij de toepassing van artikel 26, tweede lid, onderdeel a en c, en artikel 29, tweede lid, onderdeel c, in plaats van 21 jaar gelezen: 27 jaar.
-3. Van de persoon, bedoeld in dit artikel, die recht heeft op uitkering op grond van artikel 26, tweede lid, onderdeel c, en die op de dag van inwerkingtreding van deze wet een gezamenlijke huishouding voert, en deze gezamenlijke huishouding nog steeds voert op 31 december 1997, eindigt de wezenuitkering met ingang van 1 januari 1998.
-4. In afwijking van het derde lid eindigt de wezenuitkering van de aldaar bedoelde persoon niet zolang de persoon die gezamenlijke huishouding voert met een hulpbehoevende en indien de persoon of de overleden verzekerde een huishouding is gaan voeren met het doel de hulpbehoevende te gaan verzorgen.

Art. 72. Vervallen.  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1996, 369;  Stb. 2003, 544]

Art. 73. [Gelijkstelling verzekerde tijdvakken AWW]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995]
Voor de toepassing van deze wet en de daarop berustende bepalingen wordt een tijdvak van verzekering op grond van de Algemene Weduwen- en Wezenwet mede aangemerkt als een tijdvak van verzekering op grond van deze wet.

Art. 74. Vervallen.  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2005, 37;  Stb. 2010, 838]

Art. 74a. Vervallen.  [Geschiedenis:  Stb. 2010, 867]

HOOFDSTUK  9

Strafbepalingen

Art. 75. Vervallen.  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 690;  Stb. 2000, 40]

Art. 76. Vervallen.  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 690;  Stb. 2000, 40]

Art. 77. [Strafbepaling gedraging strijdig met AMvB]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2009, 265]
Een gedraging die in strijd is met een krachtens deze wet uitgevaardigde algemene maatregel van bestuur, voor zover uitdrukkelijk als strafbaar feit in de zin van dit artikel aangeduid, wordt gestraft met hechtenis van ten hoogste één maand of geldboete van de tweede categorie. Het feit wordt beschouwd als een overtreding.

Art. 78. Vervallen.  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 690;  Stb. 2000, 40]

Art. 79. Vervallen.  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 690;  Stb. 1996, 248;  Stb. 1997, 789;  Stb. 2001, 625;  Stb. 2009, 265]

HOOFDSTUK  10

Wijziging van andere wetten

Art. 80. [Wijziging OSV]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
De Organisatiewet sociale verzekeringen wordt als volgt gewijzigd:
A. [MvT]
In de artikelen 1, onderdeel h, ten zesde, en 85, tweede lid, wordt "Weduwen- en Wezenfonds" vervangen door: Nabestaandenfonds.
B. [MvT]
In artikel 1, onderdeel o, wordt "Algemene Weduwen- en Wezenwet (Stb. 1965, 429)" vervangen door: Algemene nabestaandenwet.
C. [MvT]
In de artikelen 28, eerste lid, onderdeel a, en 89, tweede en derde lid, wordt "Algemene Weduwen- en Wezenwet" vervangen door: Algemene nabestaandenwet.
D. [MvT]
Na artikel 30 wordt een artikel ingevoegd, luidende:
Art. 30a.
-1. De Bank en de Arbeidsvoorzieningsorganisatie werken samen om de inschakeling van uitkeringsgerechtigden met een nabestaandenuitkering in het arbeidsproces te bevorderen.
-2. De Bank zendt jaarlijks vóór een door Onze Minister vast te stellen tijdstip aan Onze Minister een rapportage van de wijze waarop zij met de Arbeidsvoorzieningsorganisatie heeft samengewerkt. Onze Minister kan regels stellen omtrent de aard en de inrichting van deze rapportage.
-3. De Bank brengt de afspraken over samenwerking met de Arbeidsvoorzieningorganisatie ter kennis van het Tijdelijk instituut voor coördinatie en afstemming.
-4. Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen regels worden gesteld met betrekking tot de samenwerking met de Arbeidsvoorzieningsorganisatie, bedoeld in dit artikel.

Art. 81. [Wijziging Wfv]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
De Wet financiering volksverzekeringen wordt als volgt gewijzigd:
A. [MvT]
Artikel 1, onderdeel c, wordt vervangen door:
c. nabestaandenverzekering: de verzekering, bedoeld in artikel 13 van de Algemene nabestaandenwet;
B. [MvT]
Artikel 2, onderdeel c, wordt vervangen door:
c. vrijwillige nabestaandenverzekering: de verzekering, bedoeld in artikel 63 van de Algemene nabestaandenwet;
C. [MvT]
In de artikelen 11, eerste lid, en 18, vierde lid, onderdeel c, wordt "algemene weduwen- en wezenverzekering" vervangen door: nabestaandenverzekering.
D. [MvT]
In de artikelen 25, 26, eerste lid, onderdeel a, en 27, derde lid, wordt "vrijwillige algemene weduwen- en wezenverzekering" vervangen door: vrijwillige nabestaandenverzekering.
E. [MvT]
In artikel 28, tweede lid, wordt "Weduwen- en Wezenfonds" vervangen door: Nabestaandenfonds.
F. [MvT]
Artikel 30 komt te luiden:
Art. 30.
-1. Ten gunste van het Nabestaandenfonds komen:
a. de premies voor de nabestaandenverzekering en voor de vrijwillige nabestaandenverzekering;
b. de boeten, bedoeld in artikel 39 van de Algemene nabestaandenwet.
-2. Uit het Nabestaandenfonds worden betaald:
a. de lasten van de nabestaandenverzekering en van de vrijwillige nabestaandenverzekering;
b. de lasten voortvloeiend uit hoofdstuk 8 van de Algemene nabestaandenwet.

Art. 82. [Wijziging Wauoo]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
De Wet aanpassing uitkeringsregelingen overheveling opslagpremies wordt als volgt gewijzigd:
A.
In artikel 1 wordt de punt aan het slot van onderdeel q door een puntkomma vervangen en wordt een nieuw onderdeel r toegevoegd, luidende:
r. de Anw: de Algemene nabestaandenwet.
B. [MvT]
In artikel 3, eerste lid, wordt de zinsnede "artikel 19, derde lid, en artikel 37b, vierde lid, van de AWW" vervangen door: artikel 2, eerste lid, onderdeel b en d, en artikel 18, tweede lid, onderdeel a, van de Anw.
C. [MvT]
Artikel 81 wordt als volgt gewijzigd:
1. In het derde lid vervalt "en een AWW-uitkering".
2. Onder vernummering van het vierde en vijfde lid tot vijfde en zesde lid wordt een vierde lid toegevoegd, luidende:
-4. Voor de toepassing van het eerste lid wordt een bij ministeriële regeling vast te stellen deel van de Anw-uitkering als overhevelingstoeslag beschouwd. Het in de eerste volzin bedoelde deel is gelijk aan het bedrag waarmee de Anw-uitkering op 1 januari zou zijn verhoogd indien de Anw vóór 1 januari 1990 in werking zou zijn getreden.

Art. 83. [Wijziging Woo]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995]
De Wet overhevelingstoeslag opslagpremies wordt als volgt gewijzigd:
In artikel 1, eerste lid, onderdeel a, wordt "Algemene Weduwen- en Wezenwet (Stb. 1965, 429)" vervangen door: Algemene Weduwen- en Wezenwet, de Algemene nabestaandenwet.

Art. 84. [Wijziging AAW]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 1996, 369]
De Algemene Arbeidsongeschiktheidswet wordt als volgt gewijzigd:
A. [MvT]
Artikel 9 vervalt.
B. [MvT]
In artikel 32 vervallen in het eerste lid en in het tweede lid de dubbele punt, de letter a en het onderdeel b en wordt in die leden de puntkomma vervangen door een punt.
C. [MvT]
Artikel 36 wordt als volgt gewijzigd:
1. In het eerste lid wordt "wezenpensioen ingevolge de Algemene Weduwen- en Wezenwet" vervangen door: wezenuitkering ingevolge de Algemene nabestaandenwet.
2. In het tweede lid wordt "wezenpensioen" telkens vervangen door: wezenuitkering.
D. [MvT]
Het zevende lid van artikel 37 vervalt.
E. [MvT]
Artikel 38 komt te luiden:
Art. 38.
-1. Degene wiens arbeidsongeschiktheidsuitkering in verband met het recht op een uitkering ingevolge de Algemene Weduwen- en Wezenwet is ingetrokken, heeft, indien hij sedert de dag waarop de intrekking plaatsvond onafgebroken arbeidsongeschikt is geweest, met ingang van 1 januari 1998 aanspraak op heropening van de arbeidsongeschiktheidsuitkering.
-2. De heropening vindt plaats naar de mate van arbeidsongeschiktheid op de datum van ingang van de heropende arbeidsongeschiktheidsuitkering.
-3. Indien een uitkering is verstrekt als bedoeld in artikel 15, eerste lid, van de Algemene Weduwen- en Wezenwet vóór de datum van inwerkingtreding van de Algemene nabestaandenwet, wordt deze voor de toepassing van het eerste lid geacht verleend te zijn voor één jaar en wordt de uitkering ineens als bedoeld in het tweede en derde lid van dat artikel geacht te zijn verleend over de periode waarover zij is berekend. Met inachtneming van de datum van ingang van het eerste lid gaat de heropening van de arbeidsongeschiktheidsuitkering in dat geval in na afloop van de in de vorige volzin bedoelde periode.
-4. De artikelen 6, zesde lid, 24, eerste lid, en 25, tweede lid, zijn van overeenkomstige toepassing.

Art. 85. [Wijziging WBP]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995]
De Wet buitengewoon pensioen 1940-1945 wordt als volgt gewijzigd:
A.
Artikel 12 wordt als volgt gewijzigd:
1. In het tweede lid wordt de zinsnede "de Algemene Weduwen- en Wezenwet (Stb. 1959, 139)" vervangen door: Algemene nabestaandenwet.
2. In het derde en vijfde lid wordt "de Algemene Weduwen- en Wezenwet" telkens vervangen door: de Algemene nabestaandenwet.
B.
Artikel 20 wordt als volgt gewijzigd:
1. De aanhef van het vijfde lid komt te luiden:
Indien een uitkering ingevolge de Algemene nabestaandenwet wordt genoten, wordt die uitkering niet gerekend tot de met het buitengewoon pensioen verrekenbare inkomsten als in de voorgaande leden bedoeld. In dat geval worden echter, nadat de voorgaande leden zijn toegepast, van het bedrag van de uitkering ingevolge de Algemene nabestaandenwet de volgende percentages op het buitengewoon pensioen in mindering gebracht:
2. In de slotalinea van het vijfde lid en in het zesde lid wordt "pensioen of tijdelijke uitkering ingevolge de Algemene Weduwen- en Wezenwet" telkens vervangen door: uitkering ingevolge de Algemene nabestaandenwet.

Art. 86. [Wijziging Wubo]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 691]
De Wet uitkeringen burger-oorlogsslachtoffers 1940-1945 wordt als volgt gewijzigd:
Artikel 15 wordt als volgt gewijzigd:
1. In het vierde lid wordt de zinsnede "het pensioen krachtens de Algemene Weduwen- en Wezenwet, bedoeld in artikel 19, tweede lid, van die wet" vervangen door: de uitkering, bedoeld in artikel 17, tweede lid, van de Algemene nabestaandenwet.
2. In het vijfde lid wordt de zinsnede "het pensioen krachtens de Algemene Weduwen- en Wezenwet, bedoeld in artikel 19, eerste lid, van die wet" vervangen door: de som van de uitkeringen, bedoeld in artikelen 17, eerste lid, en 25 van de Algemene nabestaandenwet.

Art. 87. [Wijziging Wet buitengewoon pensioen zeelieden-oorlogsslachtoffers]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995]
De Wet buitengewoon pensioen zeelieden-oorlogsslachtoffers wordt als volgt gewijzigd:
A.
Artikel 11 wordt als volgt gewijzigd:
1. In het tweede lid wordt de zinsnede "de Algemene Weduwen- en Wezenwet (Stb. 1959, 139)" vervangen door: de Algemene nabestaandenwet.
2. In het derde en vijfde lid wordt "de Algemene Weduwen- en Wezenwet" telkens vervangen door: de Algemene nabestaandenwet.
B.
Artikel 20 wordt als volgt gewijzigd:
1. De aanhef van het vijfde lid komt te luiden:
Indien een uitkering ingevolge de Algemene nabestaandenwet wordt genoten, wordt die uitkering niet gerekend tot de met het buitengewoon pensioen verrekenbare inkomsten als in de voorgaande leden bedoeld. In dat geval worden echter, nadat de voorgaande leden zijn toegepast, van het bedrag van de uitkering ingevolge de Algemene nabestaandenwet de volgende percentages op het buitengewoon pensioen in mindering gebracht:
2. In de slotalinea van het vijfde lid en in het zesde lid wordt "pensioen of tijdelijke uitkering ingevolge de Algemene Weduwen- en Wezenwet" telkens vervangen door: uitkering ingevolge de Algemene nabestaandenwet.

Art. 88. [Wijziging WIV]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995]
De Wet buitengewoon pensioen Indisch verzet wordt als volgt gewijzigd:
A.
In artikel 16, tweede lid, wordt de zinsnede "het genoten pensioen of de genoten tijdelijke weduwenuitkering ingevolge de Algemene Weduwen- en Wezenwet (Stb. 1965, 429)" vervangen door: de uitkering ingevolge de Algemene nabestaandenwet.
B.
In artikel 16, derde lid, wordt "de Algemene Weduwen- en Wezenwet" vervangen door: de Algemene nabestaandenwet.
C.
Artikel 23 wordt als volgt gewijzigd:
1. De aanhef van het vijfde lid komt te luiden:
Indien een uitkering ingevolge de Algemene nabestaandenwet wordt genoten, wordt die uitkering niet gerekend tot de met het buitengewoon pensioen verrekenbare inkomsten als in de voorgaande leden bedoeld. In dat geval worden echter, nadat de voorgaande leden zijn toegepast, van het bedrag van de uitkering ingevolge de Algemene nabestaandenwet de volgende percentages op het buitengewoon pensioen in mindering gebracht:
2. In de slotalinea van het vijfde lid en in het zesde lid wordt "pensioen of tijdelijke weduwenuitkering ingevolge de Algemene Weduwen- en Wezenwet" telkens vervangen door: uitkering ingevolge de Algemene nabestaandenwet.

Art. 89. [Wijziging Zfw]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
De Ziekenfondswet wordt als volgt gewijzigd:
In artikel 3, eerste lid, onderdeel d, wordt "een tijdelijke weduwenuitkering of een weduwen- of wezenpensioen ingevolge de Algemene Weduwen- en Wezenwet (Stb. 1965, 429)" vervangen door: een uitkering ingevolge de Algemene nabestaandenwet.

Art. 90. [Wijziging Wtz]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
Artikel 16, tweede lid, van de Wet op de toegang tot ziektekostenverzekeringen wordt als volgt gewijzigd:
1. Onderdeel b komt te luiden:
b. degene die een uitkering ingevolge de Algemene nabestaandenwet ontvangt wegens het overlijden van degene die op de dag van diens overlijden deelnam aan een publiekrechtelijke ziektekostenregeling voor ambtenaren, bedoeld in artikel 4, zestiende lid, onderdeel b, van de Ziekenfondswet, voor zolang die uitkering met ingang van de eerste dag van de maand van dat overlijden wordt ontvangen;
2. Onderdeel c komt te luiden:
c. degene die een uitkering ingevolge de Algemene nabestaandenwet ontvangt indien hij deelneemt dan wel op de dag voorafgaande aan de eerste dag van de maand met ingang waarvan de uitkering wordt ontvangen, deelnam aan een publiekrechtelijke ziektekostenregeling voor ambtenaren, bedoeld in artikel 4, zestiende lid, onderdeel b, van de Ziekenfondswet.

Art. 91. [Wijziging WvK]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
In artikel 415e van het Wetboek van Koophandel wordt "artikel 4 van de Algemene Weduwen- en Wezenwet" vervangen door: artikel 8 van de Algemene nabestaandenwet.

Art. 92. [Wijziging Wet IB]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
In artikel 30a, eerste lid, van de Wet op de inkomstenbelasting 1964 wordt "artikel 47 van de Algemene Weduwen- en Wezenwet (Stb. 1990, 130)" vervangen door: artikel 63 van de Algemene nabestaandenwet.

Art. 93. [Wijziging SW]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
Artikel 32 van de Successiewet 1956 wordt als volgt gewijzigd:
1. In het tweede lid wordt "- andere dan die ingevolge de Algemene Weduwen- en Wezenwet -" vervangen door: - andere dan die ingevolge de Algemene nabestaandenwet -.
2. In het derde lid wordt "- andere dan die ingevolge de Algemene Ouderdomswet en de Algemene Weduwen- en Wezenwet -" vervangen door: - andere dan die ingevolge de Algemene Ouderdomswet en de Algemene nabestaandenwet -.

Art. 94. [Wijziging Boek 6 BW]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
In onderdeel a van artikel 197, eerste lid, van Boek 6 van het Burgerlijk Wetboek wordt na "Ziektewet," toegevoegd: 61 van de Algemene nabestaandenwet.

Art. 95. [Wijziging sz-wetten i.v.m. Wet BMT]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995]
Indien het bij koninklijke boodschap van 21 september 1994 ingediende voorstel van wet tot wijziging van de socialezekerheidswetten in verband met de nadere vaststelling van een stelsel van administratieve sancties, alsook tot wijziging van de daarin vervatte regels tot terugvordering van ten onrechte betaalde uitkeringen en de invordering daarvan (Wet boeten, maatregelen en terug- en invordering sociale zekerheid; Kamerstukken 23 909) op of na de datum van inwerkingtreding van deze wet tot wet is of wordt verheven, worden deze wetten als volgt gewijzigd:
A.
In het vierde lid van artikel 27g van de Werkloosheidswet wordt "Algemene Weduwen- en Wezenwet" vervangen door: Algemene nabestaandenwet.
B.
In het vierde lid van artikel 45g van de Ziektewet wordt "Algemene Weduwen- en Wezenwet" vervangen door: Algemene nabestaandenwet.
C.
In het vierde lid van artikel 29g van de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering wordt "Algemene Weduwen- en Wezenwet" vervangen door: Algemene nabestaandenwet.
D.
In het vierde lid van artikel 20g van de Algemene Arbeidsongeschiktheidswet wordt "Algemene Weduwen- en Wezenwet" vervangen door: Algemene nabestaandenwet.
E.
In het vierde lid van artikel 14g van de Toeslagenwet wordt "Algemene Weduwen- en Wezenwet" vervangen door: Algemene nabestaandenwet.
F.
In het tweede lid van artikel 17g van de Algemene Kinderbijslagwet wordt "pensioen of uitkering op grond van de Algemene Weduwen- en Wezenwet" vervangen door "uitkering op grond van de Algemene  nabestaandenwet" en vervalt de zinsnede ", dat pensioen".
G.
In het vierde lid van artikel 14f van de Algemene bijstandswet wordt "Algemene Weduwen- en Wezenwet" vervangen door: Algemene nabestaandenwet.
H.
In artikel 20f, vierde lid, van de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers wordt "Algemene Weduwen- en Wezenwet" vervangen door: Algemene nabestaandenwet.
I.
In artikel 20f, vierde lid, van de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen wordt "Algemene Weduwen- en Wezenwet" vervangen door: Algemene nabestaandenwet.

Art. 96. [Bepalingen geldend tot inwerkingtreding Wet BMT]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995]
Indien het bij koninklijke boodschap van 21 september 1994 ingediende voorstel van wet tot wijziging van de socialezekerheidswetten in verband met de nadere vaststelling van een stelsel van administratieve sancties, alsook tot wijziging van de daarin vervatte regels tot terugvordering van ten onrechte betaalde uitkeringen en de invordering daarvan (Wet boeten, maatregelen en terug- en invordering sociale zekerheid; Kamerstukken 23 909) niet tot wet is verheven en in werking is getreden op de datum van inwerkingtreding van deze wet:
a. treden tot het tijdstip van inwerkingtreding van het in de aanhef genoemde voorstel van wet de artikelen 38, vierde lid, 39 tot en met 45 en 79 van deze wet en artikel 30, eerste lid, onderdeel b, van de Wet financiering volksverzekeringen niet in werking;
b. wordt tot het in onderdeel a genoemde tijdstip in artikel 38, eerste lid, na "artikel 91, vierde lid, van de Organisatiewet sociale verzekeringen" ingevoegd: of in artikel 35;
c. wordt tot dat tijdstip artikel 54, tweede lid, vervangen door zes leden, luidende:
-2. Indien de nabestaande of het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger, of de instelling aan welke ingevolge de artikelen 49 of 57 de uitkering wordt uitbetaald, uitkering op grond van deze wet, kinderbijslag op grond van de Algemene Kinderbijslagwet of ouderdomspensioen op grond van de Algemene Ouderdomswet ontvangt, kan het besluit tot terugvordering ten uitvoer worden gelegd door verrekening met die uitkering op grond van deze wet, die kinderbijslag of dat ouderdomspensioen.
-3. Indien de nabestaande of het ouderloos kind of zijn wettelijke vertegenwoordiger, of de instelling aan welke ingevolge de artikelen 49 of 57 de uitkering wordt uitbetaald, een uitkering ontvangt op grond van de Algemene bijstandswet, de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers, de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen, de Werkloosheidswet, de Ziektewet, de Algemene Arbeidsongeschiktheidswet of de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering of een toeslag op grond van de Toeslagenwet, betaalt de betrokken gemeente, onderscheidenlijk de betrokken bedrijfsvereniging, het bedrag dat wordt teruggevorderd, zonder dat daarvoor diens machtiging nodig is, op haar verzoek aan de Bank.
-4. Indien degene van wie wordt teruggevorderd geen kinderbijslag, pensioen of uitkering als bedoeld in het tweede of derde lid ontvangt of meer ontvangt, dan wel ten aanzien van zodanige uitkering toepassing van het derde lid niet mogelijk is, wordt het besluit tot terugvordering bij gebreke van tijdige betaling met toepassing van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering ten uitvoer gelegd.
-5. De tenuitvoerlegging van een besluit tot terugvordering vindt plaats met toepassing van het tweede en derde lid, dan wel van het vierde lid, dan wel van het tweede of derde in combinatie met het vierde lid.
-6. Op het executoriaal beslag ingevolge dit artikel door de Bank op loon, sociale uitkeringen of andere periodieke betalingen welke derden verschuldigd zijn of worden aan degene van wie wordt teruggevorderd, zijn de artikelen 479b tot en met 479g, behoudens artikel 479e, tweede lid, van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering van overeenkomstige toepassing. De in artikel 479g aan het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen toegekende bevoegdheid komt gelijkelijk toe aan de Bank.
-7. De tenuitvoerlegging van een besluit met toepassing van dit artikel geschiedt zodanig dat de nabestaande of het ouderloos kind blijven beschikken over een inkomen gelijk aan de beslagvrije voet, bedoeld in de artikelen 475c en 475d van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering.

Art. 97. [Verval strafbepalingen]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
A. [MvT]
Indien het bij koninklijke boodschap van 17 november 1994 ingediende voorstel van wet tot wijziging van het Wetboek van Strafrecht en andere wetten met het oog op de opneming in het Wetboek van Strafrecht van eenvormige strafbepalingen inzake het verstrekken van onware gegevens en het nalaten te voldoen aan wettelijke verplichtingen om tijdig gegevens te verstrekken (concentratie strafbaarstelling frauduleuze gedragingen; Kamerstukken 23 993) op de datum van inwerkingtreding van deze wet tot wet is verheven en in werking is getreden, vervallen de artikelen 75, 76 en 78.
B. [MvT]
Indien het bij koninklijke boodschap van 17 november 1994 ingediende voorstel van wet tot wijziging van het Wetboek van Strafrecht en andere wetten met het oog op de opneming in het Wetboek van Strafrecht van eenvormige strafbepalingen inzake het verstrekken van onware gegevens en het nalaten te voldoen aan wettelijke verplichtingen om tijdig gegevens te verstrekken (concentratie strafbaarstelling frauduleuze gedragingen; Kamerstukken 23 993) op de datum van inwerkingtreding van deze wet nog niet tot wet is verheven en in werking is getreden, wordt die wet als volgt gewijzigd:
Artikel VII komt te luiden:
Art. VII.
De Algemene nabestaandenwet wordt als volgt gewijzigd:
De artikelen 75, 76 en 78 vervallen.

Art. 98. [Wijziging Abw]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
Indien het bij koninklijke boodschap van 12 maart 1992 ingediende voorstel van wet houdende herinrichting van de Algemene Bijstandswet (Algemene bijstandswet; Kamerstukken 22 545) op de datum van inwerkingtreding van deze wet tot wet is verheven en in werking is getreden, wordt de Algemene bijstandswet als volgt gewijzigd:
In artikel 125, eerste lid, onderdeel d, wordt "Algemene Weduwen- en Wezenwet" vervangen door: Algemene nabestaandenwet.

Art. 99. [Wijziging Ioaw en Ioaz]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
A. [MvT]
De Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers, zoals die komt te luiden indien het bij koninklijke boodschap van 25 mei 1992 ingediende voorstel van wet houdende invoering van een nieuwe Algemene bijstandswet (Invoeringswet herinrichting Algemene Bijstandswet; Kamerstukken 22 614) tot wet is verheven en in werking is getreden, wordt als volgt gewijzigd:
In artikel 48, eerste lid, onderdeel d, wordt "Algemene Weduwen- en Wezenwet" vervangen door: Algemene nabestaandenwet.
B. [MvT]
De Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen, zoals die komt te luiden indien het bij koninklijke boodschap van 25 mei 1992 ingediende voorstel van wet houdende invoering van een nieuwe Algemene bijstandswet (Invoeringswet herinrichting Algemene Bijstandswet; Kamerstukken 22 614) tot wet is verheven en in werking is getreden, wordt als volgt gewijzigd:
In artikel 48 eerste lid, onderdeel d, wordt "Algemene Weduwen- en Wezenwet" vervangen door: Algemene nabestaandenwet.

Art. 100. [Wijziging bijlage Bw]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
In de bijlage bij de Beroepswet, onderdeel C, wordt na onderdeel 7a een onderdeel 7b ingevoegd, luidende:
7b. Algemene nabestaandenwet.

Art. 101. [Wijziging artikel 51 tot 1 januari 1997]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995;  Stb. 1995, 696;  Stb. 1996, 369]
Tot het tijdstip waarop artikel I, onderdeel D, van de Wet van 21 december 1995 tot wijziging van de Algemene Ouderdomswet en enkele andere wetten in werking treedt, wordt in artikel 51, tweede lid, "over één maand, berekend naar de hoogte van die uitkering in de maand van overlijden van degene aan wie nabestaandenuitkering is toegekend" vervangen door: tot en met de laatste dag van de tweede maand, volgend op die waarin het overlijden van degene aan wie nabestaandenuitkering is toegekend, plaatsvond.

Art. 102. [Wijziging artikel 2]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995]
Indien het bij koninklijke boodschap van 2 oktober 1995 ingediende voorstel van wet tot wijziging van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten en enige andere wetten in verband met afschaffing van verzekeraarsbudgettering ten aanzien van de kosten van AWBZ-verstrekkingen (Kamerstukken 24 429) tot wet is verheven en in werking is getreden, wordt in artikel 2, eerste lid, onderdeel b en d, "de nominale premies ingevolge de Ziekenfondswet en de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten" telkens vervangen door: de nominale premie ingevolge de Ziekenfondswet.

HOOFDSTUK  11

Paraplubepaling voor de aanvullende pensioenen

Art. 103. [Paraplubepaling voor aanvullende pensioenen]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995;  Stb. 2003, 544]
-1. De inwerkingtreding van deze wet leidt tot 1 januari 2000 niet tot wijziging van de in guldens uitgedrukte aanspraken, rechten en verplichtingen zoals die voor degenen die betrokken zijn bij een pensioenregeling van een pensioenfonds of van een werkgever luidden op de dag vóór de datum van die inwerkingtreding.
-2. Indien vóór 1 januari 2000 een herziening van de pensioenregeling in verband met deze wet wordt overeengekomen of overeenstemming wordt bereikt over de handhaving van de vóór de datum van inwerkingtreding van deze wet geldende regeling van het nabestaandenpensioen, kan de inwerkingtreding van deze wet vanaf dat tijdstip wel tot wijziging leiden van de in het eerste lid genoemde aanspraken, rechten en verplichtingen.
-3. Het bepaalde in het eerste lid is niet van toepassing op de pensioenaanspraken van de nabestaanden van de militair, gewezen militair of gepensioneerde militair die is overleden tengevolge van verwonding, ziekten of gebreken, als bedoeld in artikel E 11 van de Algemene militaire pensioenwet. Onze Minister van Defensie stelt in verband daarmee voor de in het eerste lid bedoelde periode en met inachtneming van het tweede lid bij ministeriële regeling nadere regels overeenkomstig de inbouw- en franchisebepalingen van die wet.

HOOFDSTUK  12

Slotbepalingen

Art. 104. [Evaluatiebepaling]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
Onze Minister zendt binnen vijf jaar na de inwerkingtreding van deze wet aan de Staten-Generaal een verslag over de doeltreffendheid en de effecten van deze wet in de praktijk.

Art. 105. [Intrekking AWW]  [Geschiedenis:  MvT;  versie 21 december 1995]
-1. De Algemene Weduwen- en Wezenwet wordt ingetrokken.
-2. De Algemene Weduwen- en Wezenwet en de daarop berustende bepalingen blijven van toepassing op de rechten, verplichtingen en bevoegdheden over de tijdvakken gelegen vóór de dag waarop deze wet in werking treedt, voor zover in deze wet niet anders is bepaald.

Art. 106. [Omhanging nadere regelgeving]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995;  Stb. 1996, 369;  Stb. 2000, 627;  Stb. 2003, 544]
Na de inwerkingtreding van deze wet berust de ministeriële regeling op grond van artikel 4 van de Algemene Weduwen- en Wezenwet op artikel 8 van deze wet.

Art. 107. [Inwerkingtreding]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995]
Deze wet treedt in werking op een bij of krachtens koninklijk besluit te bepalen tijdstip, dat voor de verschillende artikelen of onderdelen daarvan verschillend kan worden vastgesteld.¹

1. Bij Besluit van 10 juni 1996, Stb. 1996, 305, is het tijdstip van inwerkingtreding bepaald op 1 juli 1996, red.

Art. 108. [Citeertitel]  [Geschiedenis:  versie 21 december 1995]
Deze wet wordt aangehaald als: Algemene nabestaandenwet.

     Lasten en bevelen dat deze in het Staatsblad zal worden geplaatst en dat alle ministeries, autoriteiten, colleges en ambtenaren wie zulks aangaat, aan de nauwkeurige uitvoering de hand zullen houden.

Gegeven te 's-Gravenhage, 21 december 1995

BEATRIX

De Staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid,
R.L.O. Linschoten

Uitgegeven de achtentwintigste december 1995
De Minister van Justitie,
W. Sorgdrager

MEMORIE VAN TOELICHTING